Podstawa programowa

Liceum, zakres rozszerzony

Źródło: Ministerstwo Edukacji Narodowej.

1. Posługiwanie się komputerem i jego oprogramowaniem, korzystanie z sieci komputerowej. Uczeń:

   a. przedstawia sposoby reprezentowania różnych form informacji w komputerze: liczb, znaków, obrazów, animacji, dźwięków;

   b. wyjaśnia funkcje systemu operacyjnego i korzysta z nich; opisuje różne systemy operacyjne;

   c. przedstawia warstwowy model sieci komputerowych, określa ustawienia sieciowe danego komputera i jego lokalizacji w sieci, opisuje zasady administrowania siecią komputerową w architekturze klient-serwer, prawidłowo posługuje się terminologią sieciową, korzysta z usług w sieci komputerowej, lokalnej i globalnej, związanych z dostępem do informacji, wymianą informacji i komunikacją;

   d. zapoznaje się z możliwościami nowych urządzeń związanych z technologiami informacyjno-komunikacyjnymi, poznaje nowe programy i systemy oprogramowania.

2. Wyszukiwanie, gromadzenie, selekcjonowanie, przetwarzanie i wykorzystywanie informacji, współtworzenie zasobów w sieci, korzystanie z różnych źródeł i sposobów zdobywania informacji. Uczeń:

   a. projektuje relacyjną bazę danych z zapewnieniem integralności danych;

   b. stosuje metody wyszukiwania i przetwarzania informacji w relacyjnej bazie danych (język SQL);

   c. tworzy aplikację bazodanową, w tym sieciową, wykorzystującą język zapytań, kwerendy, raporty; zapewnia integralność danych na poziomie pól, tabel, relacji;

   d. znajduje odpowiednie informacje niezbędne do realizacji projektów z różnych dziedzin;

   e. opisuje mechanizmy związane z bezpieczeństwem danych: szyfrowanie, klucz, certyfikat, zapora ogniowa.

3. Komunikowanie się za pomocą komputera i technologii informacyjnokomunikacyjnych. Uczeń:

   a. wykorzystuje zasoby i usługi sieci komputerowych w komunikacji z innymi użytkownikami, w tym do przesyłania i udostępniania danych;

   b. bierze udział w dyskusjach w sieci (forum internetowe, czat).

4. Opracowywanie informacji za pomocą komputera, w tym: rysunków, tekstów, danych liczbowych, animacji, prezentacji multimedialnych i filmów. Uczeń:

   a. opisuje podstawowe modele barw i ich zastosowanie;

   b. określa własności grafiki rastrowej i wektorowej oraz charakteryzuje podstawowe formaty plików graficznych, tworzy i edytuje obrazy rastrowe i wektorowe z uwzględnieniem warstw i przekształceń;

   c. przetwarza obrazy i filmy, np.: zmienia rozdzielczość, rozmiar, model barw, stosuje filtry;

   d. wykorzystuje arkusz kalkulacyjny do obrazowania zależności funkcyjnych i do zapisywania algorytmów.

5. Rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji z wykorzystaniem komputera, stosowanie podejścia algorytmicznego. Uczeń:

   a. analizuje, modeluje i rozwiązuje sytuacje problemowe z różnych dziedzin;

   b. stosuje podejście algorytmiczne do rozwiązywania problemu;

   c. formułuje przykłady sytuacji problemowych, których rozwiązanie wymaga podejścia algorytmicznego i użycia komputera;

   d. dobiera efektywny algorytm do rozwiązania sytuacji problemowej i zapisuje go w wybranej notacji;

   e. posługuje się podstawowymi technikami algorytmicznymi;

   f. ocenia własności rozwiązania algorytmicznego (komputerowego), np. zgodność ze specyfikacją, efektywność działania;

   g. opracowuje i przeprowadza wszystkie etapy prowadzące do otrzymania poprawnego rozwiązania problemu: od sformułowania specyfikacji problemu po testowanie rozwiązania;

   h. posługuje się metodą „dziel i zwyciężaj” w rozwiązywaniu problemów;

   i. stosuje rekurencję w prostych sytuacjach problemowych;

   j. stosuje podejście zachłanne w rozwiązywaniu problemów;

   k. opisuje podstawowe algorytmy i stosuje:

   • algorytmy na liczbach całkowitych, np.: reprezentacja liczb w dowolnym systemie pozycyjnym, w tym w dwójkowym i szesnastkowym; sprawdzanie, czy liczba jest liczbą pierwszą, doskonałą; rozkładanie liczby na czynniki pierwsze; iteracyjna i rekurencyjna realizacja algorytmu Euklidesa; iteracyjne i rekurencyjne obliczanie wartości liczb Fibonacciego; wydawanie reszty metodą zachłanną,

   • algorytmy wyszukiwania i porządkowania (sortowania), np.: jednoczesne znajdowanie największego i najmniejszego elementu w zbiorze: algorytm naiwny i optymalny; algorytmy sortowania ciągu liczb: bąbelkowy, przez wybór, przez wstawianie liniowe lub binarne, przez scalanie, szybki, kubełkowy,

   • algorytmy numeryczne, np.: obliczanie wartości pierwiastka kwadratowego; obliczanie wartości wielomianu za pomocą schematu Hornera; zastosowania schematu Hornera: reprezentacja liczb w różnych systemach liczbowych, szybkie podnoszenie do potęgi; wyznaczanie miejsc zerowych funkcji metodą połowienia; obliczanie pola obszarów zamkniętych,

   • algorytmy na tekstach, np.: sprawdzanie, czy dany ciąg znaków tworzy palindrom, anagram; porządkowanie alfabetyczne; wyszukiwanie wzorca w tekście; obliczanie wartości wyrażenia podanego w postaci odwrotnej notacji polskiej,

   • algorytmy kompresji i szyfrowania, np.: kody znaków o zmiennej długości, np. alfabet Morse’a, kod Huffmana; szyfr Cezara; szyfr przestawieniowy; szyfr z kluczem jawnym (RSA); wykorzystanie algorytmów szyfrowania, np. w podpisie elektronicznym,

   • algorytmy badające własności geometryczne, np.: sprawdzanie warunku trójkąta; badanie położenia punktów względem prostej; badanie przynależności punktu do odcinka; przecinaniesięodcinków; przynależność punktu do obszaru; konstrukcje rekurencyjne: drzewo binarne, dywan Sierpińskiego, płatek Kocha;

   l. projektuje rozwiązanie problemu (realizację algorytmu) i dobiera odpowiednią strukturę danych;

   m. stosuje metodę zstępującą i wstępującą przy rozwiązywaniu problemu;

   n. dobiera odpowiednie struktury danych do realizacji algorytmu, w tym struktury dynamiczne;

   o. stosuje zasady programowania strukturalnego i modularnego do rozwiązywania problemu;

   p. opisuje własności algorytmów na podstawie ich analizy;

   q. ocenia zgodność algorytmu ze specyfikacją problemu;

   r. oblicza liczbę operacji wykonywanych przez algorytm;

   s. szacuje wielkość pamięci potrzebnej do komputerowej realizacji algorytmu;

   t. bada efektywność komputerowych rozwiązań problemów;

   u. przeprowadza komputerową realizację algorytmu i rozwiązania problemu;

   v. sprawnie posługuje się zintegrowanym środowiskiem programistycznym przy pisaniu i uruchamianiu programów;

   w. stosuje podstawowe konstrukcje programistyczne w wybranym języku programowania, instrukcje iteracyjne i warunkowe, rekurencję, funkcje i procedury, instrukcje wejścia i wyjścia, poprawnie tworzy strukturę programu;

   x. dobiera najlepszy algorytm, odpowiednie struktury danych i oprogramowanie do rozwiązania postawionego problemu;

   y. dobiera właściwy program użytkowy lub samodzielnie napisany program do rozwiązywanego zadania;

   z. ocenia poprawność komputerowego rozwiązania problemu na podstawie jego testowania;

   ź. wyjaśnia źródło błędów w obliczeniach komputerowych (błąd względny, błąd bezwzględny);

   ż. realizuje indywidualnie lub zespołowo projekt programistyczny z wydzieleniem jego modułów, w ramach pracy zespołowej, dokumentuje pracę zespołu.