-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
Copy pathplato-alcibiades1.html
5485 lines (4923 loc) · 458 KB
/
plato-alcibiades1.html
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
699
700
701
702
703
704
705
706
707
708
709
710
711
712
713
714
715
716
717
718
719
720
721
722
723
724
725
726
727
728
729
730
731
732
733
734
735
736
737
738
739
740
741
742
743
744
745
746
747
748
749
750
751
752
753
754
755
756
757
758
759
760
761
762
763
764
765
766
767
768
769
770
771
772
773
774
775
776
777
778
779
780
781
782
783
784
785
786
787
788
789
790
791
792
793
794
795
796
797
798
799
800
801
802
803
804
805
806
807
808
809
810
811
812
813
814
815
816
817
818
819
820
821
822
823
824
825
826
827
828
829
830
831
832
833
834
835
836
837
838
839
840
841
842
843
844
845
846
847
848
849
850
851
852
853
854
855
856
857
858
859
860
861
862
863
864
865
866
867
868
869
870
871
872
873
874
875
876
877
878
879
880
881
882
883
884
885
886
887
888
889
890
891
892
893
894
895
896
897
898
899
900
901
902
903
904
905
906
907
908
909
910
911
912
913
914
915
916
917
918
919
920
921
922
923
924
925
926
927
928
929
930
931
932
933
934
935
936
937
938
939
940
941
942
943
944
945
946
947
948
949
950
951
952
953
954
955
956
957
958
959
960
961
962
963
964
965
966
967
968
969
970
971
972
973
974
975
976
977
978
979
980
981
982
983
984
985
986
987
988
989
990
991
992
993
994
995
996
997
998
999
1000
<!DOCTYPE html>
<html lang="ru">
<head>
<meta http-equiv="refresh" content="0; url=https://apoliteia.vercel.app/plato-alcibiades" />
<script>
window.location.replace('https://apoliteia.vercel.app/plato-alcibiades');
</script>
<meta charset="UTF-8" />
<meta http-equiv="X-UA-Compatible" content="IE=edge" />
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0" />
<link rel="stylesheet" href="https://cdnjs.cloudflare.com/ajax/libs/font-awesome/6.2.1/css/all.min.css" integrity="sha512-MV7K8+y+gLIBoVD59lQIYicR65iaqukzvf/nwasF0nqhPay5w/9lJmVM2hMDcnK1OnMGCdVK+iQrJ7lzPJQd1w==" crossorigin="anonymous" referrerpolicy="no-referrer" />
<link href="https://cdnjs.cloudflare.com/ajax/libs/flag-icon-css/2.3.1/css/flag-icon.min.css" rel="stylesheet"/>
<link rel="shortcut icon" type="image/x-icon" href="favicon.ico">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="styles/position-parallele.css" />
<style>.mainText {grid-template-columns: 50%;}</style>
<link rel="stylesheet" href="styles/toc.css">
<script src="scripts/toc.js" defer></script>
<script src="scripts/get-first-visible.js" defer></script>
<script src="scripts/translation-change.js" defer></script>
<title>Алкивиад I, Платон</title>
<meta name="description" content="«Алкивиад I» на русском, греческом и английском языках">
</head>
<body>
<div class="header"><h1>Платон, Алкивиад I</h1>
<div class="header__translator">Перевод С.Я. Шейнман-Топштейн</div>
<div class="linktohomepage"><a href="./index.html">AP</a></div>
</div>
<div class= "toc" id="tocContent">
<li><a class="chooseTranslation" id="toc__translation1" data-selected="true" data-text="Перевод С.Я. Шейнман-Топштейн">Ru <i class="flag-icon flag-icon-ru"></i></a></li>
<li><a class="chooseTranslation" id="toc__translation2" data-text="Перевод W.R.M. Lamb">En <i class="flag-icon flag-icon-gb"></i></a></li>
</div>
<div class="mainText">
<p>Σωκράτης, Ἀλκιβιάδης</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ὦ παῖ Κλεινίου, οἶμαί σε θαυμάζειν ὅτι πρῶτος ἐραστής σου γενόμενος τῶν ἄλλων πεπαυμένων μόνος οὐκ ἀπαλλάττομαι, καὶ ὅτι οἱ μὲν ἄλλοι δι' ὄχλου ἐγένοντό σοι διαλεγόμενοι, ἐγὼ δὲ τοσούτων ἐτῶν οὐδὲ προσεῖπον. τούτου δὲ τὸ αἴτιον γέγονεν οὐκ ἀνθρώπειον, ἀλλά τι δαιμόνιον ἐναντίωμα, οὗ σὺ τὴν δύναμιν καὶ ὕστερον πεύσῃ. νῦν δὲ</p>
<p>ἐπειδὴ οὐκέτι ἐναντιοῦται, οὕτω προσελήλυθα: εὔελπις δ' εἰμὶ καὶ τὸ λοιπὸν μὴ ἐναντιώσεσθαι αὐτό. σχεδὸν οὖν κατανενόηκα ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ σκοπούμενος ὡς πρὸς τοὺς ἐραστὰς ἔσχες: πολλῶν γὰρ γενομένων καὶ μεγαλοφρόνων οὐδεὶς ὃς οὐχ ὑπερβληθεὶς τῷ φρονήματι ὑπὸ σοῦ πέφευγεν.</p>
<p>τὸν δὲ λόγον, ᾧ ὑπερπεφρόνηκας, ἐθέλω διελθεῖν. οὐδενὸς φῂς ἀνθρώπων ἐνδεὴς εἶναι εἰς οὐδέν: τὰ γὰρ ὑπάρχοντά σοι μεγάλα εἶναι, ὥστε μηδενὸς δεῖσθαι, ἀπὸ τοῦ σώματος ἀρξάμενα τελευτῶντα εἰς τὴν ψυχήν. οἴει γὰρ δὴ εἶναι πρῶτον μὲν κάλλιστός τε καὶ μέγιστος—καὶ τοῦτο μὲν δὴ παντὶ δῆλον ἰδεῖν ὅτι οὐ ψεύδῃ—ἔπειτα νεανικωτάτου γένους ἐν τῇ σεαυτοῦ πόλει, οὔσῃ μεγίστῃ τῶν Ἑλληνίδων, καὶ</p>
<p>ἐνταῦθα πρὸς πατρός τέ σοι φίλους καὶ συγγενεῖς πλείστους εἶναι καὶ ἀρίστους, οἳ εἴ τι δέοι ὑπηρετοῖεν ἄν σοι, τούτων δὲ τοὺς πρὸς μητρὸς οὐδὲν χείρους οὐδ' ἐλάττους. συμπάντων δὲ ὧν εἶπον μείζω οἴει σοι δύναμιν ὑπάρχειν Περικλέα τὸν Ξανθίππου, ὃν ὁ πατὴρ ἐπίτροπον κατέλιπε σοί τε καὶ τῷ ἀδελφῷ: ὃς οὐ μόνον ἐν τῇδε τῇ πόλει δύναται πράττειν ὅτι ἂν βούληται, ἀλλ' ἐν πάσῃ τῇ Ἑλλάδι καὶ τῶν βαρβάρων ἐν πολλοῖς καὶ μεγάλοις γένεσιν. προσθήσω δὲ καὶ ὅτι τῶν</p>
<p>πλουσίων: δοκεῖς δέ μοι ἐπὶ τούτῳ ἥκιστα μέγα φρονεῖν. κατὰ πάντα δὴ ταῦτα σύ τε μεγαλαυχούμενος κεκράτηκας τῶν ἐραστῶν ἐκεῖνοί τε ὑποδεέστεροι ὄντες ἐκρατήθησαν, καί σε ταῦτ' οὐ λέληθεν: ὅθεν δὴ εὖ οἶδα ὅτι θαυμάζεις τί διανοούμενός ποτε οὐκ ἀπαλλάττομαι τοῦ ἔρωτος, καὶ ἥντιν' ἔχων ἐλπίδα ὑπομένω τῶν ἄλλων πεφευγότων.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> καὶ ἴσως γε, ὦ Σώκρατες, οὐκ οἶσθ' ὅτι σμικρόν</p>
<p>με ἔφθης. ἐγὼ γάρ τοι ἐν νῷ εἶχον πρότερός σοι προσελθὼν αὐτὰ ταῦτ' ἐρέσθαι, τί ποτε βούλει καὶ εἰς τίνα ἐλπίδα βλέπων ἐνοχλεῖς με, ἀεὶ ὅπου ἂν ὦ ἐπιμελέστατα παρών: τῷ ὄντι γὰρ θαυμάζω ὅτι ποτ' ἐστὶ τὸ σὸν πρᾶγμα, καὶ ἥδιστ' ἂν πυθοίμην.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀκούσῃ μὲν ἄρα μου, ὡς τὸ εἰκός, προθύμως, εἴπερ, ὡς φῄς, ἐπιθυμεῖς εἰδέναι τί διανοοῦμαι, καὶ ὡς ἀκουσομένῳ καὶ περιμενοῦντι λέγω.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ μὲν οὖν: ἀλλὰ λέγε.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ὅρα δή: οὐ γάρ τοι εἴη ἂν θαυμαστὸν εἰ, ὥσπερ μόγις ἠρξάμην, οὕτω μόγις καὶ παυσαίμην.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὠγαθὲ λέγε: ἀκούσομαι γάρ.
<br><b>Σωκράτης:</b> λεκτέον ἂν εἴη. χαλεπὸν μὲν οὖν πρὸς ἄνδρα οὐχ ἥττονα ἐραστῶν προσφέρεσθαι ἐραστῇ, ὅμως δὲ τολμητέον φράσαι τὴν ἐμὴν διάνοιαν. ἐγὼ γάρ, ὦ Ἀλκιβιάδη, εἰ μέν σε ἑώρων ἃ νυνδὴ διῆλθον ἀγαπῶντα καὶ οἰόμενον δεῖν ἐν τούτοις καταβιῶναι, πάλαι ἂν ἀπηλλάγμην τοῦ ἔρωτος, ὥς</p>
<p>γε δὴ ἐμαυτὸν πείθω: νῦν δ' ἕτερ' αὖ κατηγορήσω διανοήματα σὰ πρὸς αὐτὸν σέ, ᾧ καὶ γνώσῃ ὅτι προσέχων γέ σοι τὸν νοῦν διατετέλεκα. δοκεῖς γάρ μοι, εἴ τίς σοι εἴποι θεῶν: “ὦ Ἀλκιβιάδη, πότερον βούλει ζῆν ἔχων ἃ νῦν ἔχεις, ἢ αὐτίκα τεθνάναι εἰ μή σοι ἐξέσται μείζω κτήσασθαι;” δοκεῖς ἄν μοι ἑλέσθαι τεθνάναι: ἀλλὰ νῦν ἐπὶ τίνι δή ποτε ἐλπίδι ζῇς, ἐγὼ φράσω. ἡγῇ, ἐὰν θᾶττον εἰς τὸν Ἀθηναίων</p>
<p>δῆμον παρέλθῃς—τοῦτο δ' ἔσεσθαι μάλα ὀλίγων ἡμερῶν— παρελθὼν οὖν ἐνδείξεσθαι Ἀθηναίοις ὅτι ἄξιος εἶ τιμᾶσθαι ὡς οὔτε Περικλῆς οὔτ' ἄλλος οὐδεὶς τῶν πώποτε γενομένων, καὶ τοῦτ' ἐνδειξάμενος μέγιστον δυνήσεσθαι ἐν τῇ πόλει, ἐὰν δ' ἐνθάδε μέγιστος ᾖς, καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι, καὶ οὐ μόνον ἐν Ἕλλησιν, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς βαρβάροις, ὅσοι ἐν τῇ αὐτῇ ἡμῖν οἰκοῦσιν ἠπείρῳ. καὶ εἰ αὖ σοι εἴποι ὁ αὐτὸς οὗτος θεὸς ὅτι αὐτοῦ σε δεῖ δυναστεύειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ,</p>
<p>διαβῆναι δὲ εἰς τὴν Ἀσίαν οὐκ ἐξέσται σοι οὐδὲ ἐπιθέσθαι τοῖς ἐκεῖ πράγμασιν, οὐκ ἂν αὖ μοι δοκεῖς ἐθέλειν οὐδ' ἐπὶ τούτοις μόνοις ζῆν, εἰ μὴ ἐμπλήσεις τοῦ σοῦ ὀνόματος καὶ τῆς σῆς δυνάμεως πάντας ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀνθρώπους: καὶ οἶμαί σε πλὴν Κύρου καὶ Ξέρξου ἡγεῖσθαι οὐδένα ἄξιον λόγου γεγονέναι. ὅτι μὲν οὖν ἔχεις ταύτην τὴν ἐλπίδα, εὖ οἶδα καὶ οὐκ εἰκάζω. ἴσως ἂν οὖν εἴποις, ἅτε εἰδὼς ὅτι ἀληθῆ λέγω, “τί δὴ οὖν, ὦ Σώκρατες, τοῦτ' ἐστί σοι πρὸς</p>
<p>λόγον; [ὃν ἔφησθα ἐρεῖν, διὸ ἐμοῦ οὐκ ἀπαλλάττῃ;]” ἐγὼ δὲ σοί γε ἐρῶ, ὦ φίλε παῖ Κλεινίου καὶ Δεινομάχης. τούτων γάρ σοι ἁπάντων τῶν διανοημάτων τέλος ἐπιτεθῆναι ἄνευ ἐμοῦ ἀδύνατον: τοσαύτην ἐγὼ δύναμιν οἶμαι ἔχειν εἰς τὰ σὰ πράγματα καὶ εἰς σέ, διὸ δὴ καὶ πάλαι οἴομαί με τὸν θεὸν οὐκ ἐᾶν διαλέγεσθαί σοι, ὃν ἐγὼ περιέμενον ὁπηνίκα ἐάσει. ὥσπερ γὰρ σὺ ἐλπίδας ἔχεις ἐν τῇ πόλει ἐνδείξασθαι ὅτι</p>
<p>αὐτῇ παντὸς ἄξιος εἶ, ἐνδειξάμενος δὲ [ὅτι] οὐδὲν ὅτι οὐ παραυτίκα δυνήσεσθαι, οὕτω κἀγὼ παρὰ σοὶ ἐλπίζω μέγιστον δυνήσεσθαι ἐνδειξάμενος ὅτι παντὸς ἄξιός εἰμί σοι καὶ οὔτε ἐπίτροπος οὔτε συγγενὴς οὔτ' ἄλλος οὐδεὶς ἱκανὸς παραδοῦναι τὴν δύναμιν ἧς ἐπιθυμεῖς πλὴν ἐμοῦ, μετὰ τοῦ θεοῦ μέντοι. νεωτέρῳ μὲν οὖν ὄντι σοι καὶ πρὶν τοσαύτης ἐλπίδος γέμειν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐκ εἴα ὁ θεὸς διαλέγεσθαι, ἵνα μὴ μάτην</p>
<p>διαλεγοίμην. νῦν δ' ἐφῆκεν: νῦν γὰρ ἄν μου ἀκούσαις.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πολύ γέ μοι, ὦ Σώκρατες, νῦν ἀτοπώτερος αὖ φαίνῃ, ἐπειδὴ ἤρξω λέγειν, ἢ ὅτε σιγῶν εἵπου: καίτοι σφόδρα γε ἦσθ' ἰδεῖν καὶ τότε τοιοῦτος. εἰ μὲν οὖν ἐγὼ ταῦτα διανοοῦμαι ἢ μή, ὡς ἔοικε, διέγνωκας, καὶ ἐὰν μὴ φῶ, οὐδέν μοι ἔσται πλέον πρὸς τὸ πείθειν σε. εἶεν: εἰ δὲ δὴ ὅτι μάλιστα ταῦτα διανενόημαι, πῶς διὰ σοῦ μοι ἔσται καὶ ἄνευ σοῦ οὐκ ἂν γένοιτο; ἔχεις λέγειν;</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' ἐρωτᾷς εἴ τιν' ἔχω εἰπεῖν λόγον μακρόν, οἵους δὴ ἀκούειν εἴθισαι; οὐ γάρ ἐστι τοιοῦτον τὸ ἐμόν: ἀλλ' ἐνδείξασθαι μέν σοι, ὡς ἐγᾦμαι, οἷός τ' ἂν εἴην ὅτι ταῦτα οὕτως ἔχει, ἐὰν ἓν μόνον μοι ἐθελήσῃς βραχὺ ὑπηρετῆσαι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλ' εἴ γε δὴ μὴ χαλεπόν τι λέγεις τὸ ὑπηρέτημα, ἐθέλω.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἦ χαλεπὸν δοκεῖ τὸ ἀποκρίνασθαι τὰ ἐρωτώμενα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ χαλεπόν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀποκρίνου δή.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> Ἐρώτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ὡς διανοουμένου σου ταῦτα ἐρωτῶ, ἅ φημί σε</p>
<p>διανοεῖσθαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔστω, εἰ βούλει, οὕτως, ἵνα καὶ εἰδῶ ὅτι καὶ ἐρεῖς.
<br><b>Σωκράτης:</b> φέρε δή: διανοῇ γάρ, ὡς ἐγώ φημι, παριέναι συμβουλεύσων Ἀθηναίοις ἐντὸς οὐ πολλοῦ χρόνου: εἰ οὖν μέλλοντός σου ἰέναι ἐπὶ τὸ βῆμα λαβόμενος ἐροίμην: “ὦ Ἀλκιβιάδη, ἐπειδὴ περὶ τίνος Ἀθηναῖοι διανοοῦνται βουλεύεσθαι, ἀνίστασαι συμβουλεύσων; ἆρ' ἐπειδὴ περὶ ὧν σὺ ἐπίστασαι βέλτιον ἢ οὗτοι;” τί ἂν ἀποκρίναιο;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἴποιμ' ἂν δήπου, περὶ ὧν οἶδα βέλτιον ἢ οὗτοι.
<br><b>Σωκράτης:</b> περὶ ὧν ἄρ' εἰδὼς τυγχάνεις, ἀγαθὸς σύμβουλος εἶ.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ταῦτα μόνον οἶσθα, ἃ παρ' ἄλλων ἔμαθες ἢ αὐτὸς ἐξηῦρες;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ποῖα γὰρ ἄλλα;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔστιν οὖν ὅπως ἄν ποτε ἔμαθές τι ἢ ἐξηῦρες μήτε μανθάνειν ἐθέλων μήτ' αὐτὸς ζητεῖν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἔστιν.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; ἠθέλησας ἂν ζητῆσαι ἢ μαθεῖν ἃ ἐπίστασθαι ᾤου;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἃ ἄρα νῦν τυγχάνεις ἐπιστάμενος, ἦν χρόνος ὅτε οὐχ ἡγοῦ εἰδέναι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀνάγκη.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ μὴν ἅ γε μεμάθηκας σχεδόν τι καὶ ἐγὼ οἶδα: εἰ δέ τι ἐμὲ λέληθεν, εἰπέ. ἔμαθες γὰρ δὴ σύ γε κατὰ μνήμην τὴν ἐμὴν γράμματα καὶ κιθαρίζειν καὶ παλαίειν: οὐ γὰρ δὴ αὐλεῖν γε ἤθελες μαθεῖν. ταῦτ' ἐστὶν ἃ σὺ ἐπίστασαι, εἰ μή πού τι μανθάνων ἐμὲ λέληθας: οἶμαι δέ γε, οὔτε νύκτωρ οὔτε μεθ' ἡμέραν ἐξιὼν ἔνδοθεν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλ' οὐ πεφοίτηκα εἰς ἄλλων ἢ τούτων.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> πότερον οὖν, ὅταν περὶ γραμμάτων Ἀθηναῖοι βουλεύωνται, πῶς ἂν ὀρθῶς γράφοιεν, τότε ἀναστήσῃ αὐτοῖς συμβουλεύσων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μὰ Δί' οὐκ ἔγωγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ' ὅταν περὶ κρουμάτων ἐν λύρᾳ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐδαμῶς.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδὲ μὴν οὐδὲ περὶ παλαισμάτων γε εἰώθασι βουλεύεσθαι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ μέντοι.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὅταν οὖν περὶ τίνος βουλεύωνται; οὐ γάρ που ὅταν γε περὶ οἰκοδομίας.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> οἰκοδόμος γὰρ ταῦτά γε σοῦ βέλτιον συμβουλεύσει.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδὲ μὴν ὅταν περὶ μαντικῆς βουλεύωνται;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔ.
<br><b>Σωκράτης:</b> μάντις γὰρ αὖ ταῦτα ἄμεινον ἢ σύ.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἐάν τέ γε σμικρὸς ἢ μέγας ᾖ, ἐάν τε καλὸς ἢ αἰσχρός, ἔτι τε γενναῖος ἢ ἀγεννής.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> εἰδότος γὰρ οἶμαι περὶ ἑκάστου ἡ συμβουλή, καὶ οὐ πλουτοῦντος.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ' ἐάντε πένης ἐάντε πλούσιος ᾖ ὁ παραινῶν, οὐδὲν διοίσει Ἀθηναίοις ὅταν περὶ τῶν ἐν τῇ πόλει βουλεύωνται,</p>
<p>πῶς ἂν ὑγιαίνοιεν, ἀλλὰ ζητήσουσιν ἰατρὸν εἶναι τὸν σύμβουλον.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἰκότως γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὅταν οὖν περὶ τίνος σκοπῶνται, τότε σὺ ἀνιστάμενος ὡς συμβουλεύσων ὀρθῶς ἀναστήσῃ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὅταν περὶ τῶν ἑαυτῶν πραγμάτων, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> τῶν περὶ ναυπηγίας λέγεις, ὁποίας τινὰς χρὴ αὐτοὺς τὰς ναῦς ναυπηγεῖσθαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἔγωγε, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> ναυπηγεῖν γὰρ οἶμαι οὐκ ἐπίστασαι. τοῦτ' αἴτιον ἢ ἄλλο τι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ περὶ ποίων τῶν ἑαυτῶν λέγεις πραγμάτων ὅταν βουλεύωνται;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὅταν περὶ πολέμου, ὦ Σώκρατες, ἢ περὶ εἰρήνης ἢ ἄλλου του τῶν τῆς πόλεως πραγμάτων.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρα λέγεις ὅταν βουλεύωνται πρὸς τίνας χρὴ εἰρήνην ποιεῖσθαι καὶ τίσιν πολεμεῖν καὶ τίνα τρόπον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> χρὴ δ' οὐχ οἷς βέλτιον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> καὶ τόθ' ὁπότε βέλτιον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἄμεινον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἰ οὖν βουλεύοιντο Ἀθηναῖοι τίσιν χρὴ προσπαλαίειν καὶ τίσιν ἀκροχειρίζεσθαι καὶ τίνα τρόπον, σὺ ἄμεινον ἂν συμβουλεύοις ἢ ὁ παιδοτρίβης;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὁ παιδοτρίβης δήπου.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔχεις οὖν εἰπεῖν πρὸς τί <ἂν> βλέπων ὁ παιδοτρίβης συμβουλεύσειεν οἷς δεῖ προσπαλαίειν καὶ οἷς μή, καὶ ὁπότε καὶ ὅντινα τρόπον; λέγω δὲ τὸ τοιόνδε: ἆρα τούτοις δεῖ προσπαλαίειν οἷς βέλτιον, ἢ οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἆρα καὶ τοσαῦτα ὅσα ἄμεινον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τοσαῦτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ τότε ὅτε ἄμεινον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ μὴν καὶ ᾄδοντα δεῖ κιθαρίζειν ποτὲ πρὸς τὴν ᾠδὴν καὶ βαίνειν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> δεῖ γάρ.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν τότε ὁπότε βέλτιον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ τοσαῦθ' ὅσα βέλτιον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φημί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; ἐπειδὴ βέλτιον μὲν ὠνόμαζες ἐπ' ἀμφοτέροις,</p>
<p>τῷ τε κιθαρίζειν πρὸς τὴν ᾠδὴν καὶ τῷ προσπαλαίειν, τί καλεῖς τὸ ἐν τῷ κιθαρίζειν βέλτιον, ὥσπερ ἐγὼ τὸ ἐν τῷ παλαίειν καλῶ γυμναστικόν: σὺ δ' ἐκεῖνο τί καλεῖς;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἐννοῶ.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ πειρῶ ἐμὲ μιμεῖσθαι. ἐγὼ γάρ που ἀπεκρινάμην τὸ διὰ παντὸς ὀρθῶς ἔχον, ὀρθῶς δὲ δήπου ἔχει τὸ κατὰ τὴν τέχνην γιγνόμενον: ἢ οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἡ δὲ τέχνη οὐ γυμναστικὴ ἦν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς δ' οὔ;</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἐγὼ δ' εἶπον τὸ ἐν τῷ παλαίειν βέλτιον γυμναστικόν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἶπες γάρ.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καλῶς;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἴθι δὴ καὶ σύ—πρέποι γὰρ ἄν που καὶ σοὶ τὸ καλῶς διαλέγεσθαι—εἰπὲ πρῶτον τίς ἡ τέχνη ἧς τὸ κιθαρίζειν καὶ τὸ ᾄδειν καὶ τὸ ἐμβαίνειν ὀρθῶς; συνάπασα τίς καλεῖται; οὔπω δύνασαι εἰπεῖν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ' ὧδε πειρῶ: τίνες αἱ θεαὶ ὧν ἡ τέχνη;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τὰς μούσας, ὦ Σώκρατες, λέγεις;</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἔγωγε. ὅρα δή: τίνα ἀπ' αὐτῶν ἐπωνυμίαν ἡ τέχνη ἔχει;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μουσικήν μοι δοκεῖς λέγειν.
<br><b>Σωκράτης:</b> λέγω γάρ. τί οὖν τὸ κατὰ ταύτην ὀρθῶς γιγνόμενόν ἐστιν; ὥσπερ ἐκεῖ ἐγώ σοι τὸ κατὰ τὴν τέχνην ἔλεγον ὀρθῶς, τὴν γυμναστικήν, καὶ σὺ δὴ οὖν οὕτως ἐνταῦθα τί φῄς; πῶς γίγνεσθαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μουσικῶς μοι δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> εὖ λέγεις. ἴθι δή, καὶ τὸ ἐν τῷ πολεμεῖν βέλτιον καὶ τὸ ἐν τῷ εἰρήνην ἄγειν, τοῦτο τὸ βέλτιον τί</p>
<p>ὀνομάζεις; ὥσπερ ἐκεῖ ἐφ' ἑκάστῳ ἔλεγες τὸ ἄμεινον, ὅτι μουσικώτερον καὶ ἐπὶ τῷ ἑτέρῳ, ὅτι γυμναστικώτερον: πειρῶ δὴ καὶ ἐνταῦθα λέγειν τὸ βέλτιον.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλ' οὐ πάνυ τι ἔχω.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ μέντοι αἰσχρόν γε εἰ μέν τις σε λέγοντα καὶ συμβουλεύοντα περὶ σιτίων ὅτι βέλτιον τόδε τοῦδε καὶ νῦν καὶ τοσοῦτον, ἔπειτα ἐρωτήσειεν “τί τὸ ἄμεινον λέγεις, ὦ Ἀλκιβιάδη;” περὶ μὲν τούτων ἔχειν εἰπεῖν ὅτι τὸ ὑγιεινότερον, καίτοι οὐ προσποιῇ γε ἰατρὸς εἶναι: περὶ δὲ οὗ</p>
<p>προσποιῇ ἐπιστήμων εἶναι καὶ συμβουλεύσεις ἀνιστάμενος ὡς εἰδώς, τούτου δ', ὡς ἔοικας, πέρι ἐρωτηθεὶς ἐὰν μὴ ἔχῃς εἰπεῖν, οὐκ αἰσχύνῃ; ἢ οὐκ αἰσχρὸν φανεῖται;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> σκόπει δὴ καὶ προθυμοῦ εἰπεῖν πρὸς τί τείνει τὸ ἐν τῷ εἰρήνην τε ἄγειν ἄμεινον καὶ τὸ ἐν τῷ πολεμεῖν οἷς δεῖ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλὰ σκοπῶν οὐ δύναμαι ἐννοῆσαι.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδ' οἶσθα, ἐπειδὰν πόλεμον ποιώμεθα, ὅτι ἐγκαλοῦντες ἀλλήλοις πάθημα ἐρχόμεθα εἰς τὸ πολεμεῖν, καὶ ὅτι αὐτὸ ὀνομάζοντες ἐρχόμεθα;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔγωγε, ὅτι γε ἐξαπατώμενοί τι ἢ βιαζόμενοι ἢ ἀποστερούμενοι.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔχε: πῶς ἕκαστα τούτων πάσχοντες; πειρῶ εἰπεῖν τί διαφέρει τὸ ὧδε ἢ ὧδε.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἦ τὸ ὧδε λέγεις, ὦ Σώκρατες, τὸ δικαίως ἢ τὸ ἀδίκως;
<br><b>Σωκράτης:</b> αὐτὸ τοῦτο.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλὰ μὴν τοῦτο γε διαφέρει ὅλον τε καὶ πᾶν.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; Ἀθηναίοις σὺ πρὸς ποτέρους συμβουλεύσεις πολεμεῖν, τοὺς ἀδικοῦντας ἢ τοὺς τὰ δίκαια πράττοντας;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> δεινὸν τοῦτό γε ἐρωτᾷς: εἰ γὰρ καὶ διανοεῖταί τις ὡς δεῖ πρὸς τοὺς τὰ δίκαια πράττοντας πολεμεῖν, οὐκ ἂν ὁμολογήσειέν γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐ γὰρ νόμιμον τοῦθ', ὡς ἔοικεν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα: οὐδέ γε καλὸν δοκεῖ εἶναι.
<br><b>Σωκράτης:</b> πρὸς ταῦτ' ἄρα καὶ σὺ [τὸ δίκαιον] τοὺς λόγους ποιήσῃ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀνάγκη.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἄλλο τι οὖν, ὃ νυνδὴ ἐγὼ ἠρώτων βέλτιον πρὸς τὸ πολεμεῖν καὶ μή, καὶ οἷς δεῖ καὶ οἷς μή, καὶ ὁπότε καὶ μή, τὸ δικαιότερον τυγχάνει ὄν; ἢ οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φαίνεταί γε.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> πῶς οὖν, ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη; πότερον σαυτὸν λέληθας ὅτι οὐκ ἐπίστασαι τοῦτο, ἢ ἐμὲ ἔλαθες μανθάνων καὶ φοιτῶν εἰς διδασκάλου ὅς σε ἐδίδασκε διαγιγνώσκειν τὸ δικαιότερόν τε καὶ ἀδικώτερον; καὶ τίς ἐστιν οὗτος; φράσον καὶ ἐμοί, ἵνα αὐτῷ φοιτητὴν προξενήσῃς καὶ ἐμέ.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> σκώπτεις, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐ μὰ τὸν Φίλιον τὸν ἐμόν τε καὶ σόν, ὃν ἐγὼ ἥκιστ' ἂν ἐπιορκήσαιμι: ἀλλ' εἴπερ ἔχεις, εἰπὲ τίς ἐστιν.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί δ' εἰ μὴ ἔχω; οὐκ ἂν οἴει με ἄλλως εἰδέναι περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων;
<br><b>Σωκράτης:</b> ναί, εἴ γε εὕροις.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλ' οὐκ ἂν εὑρεῖν με ἡγῇ;
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ μάλα γε, εἰ ζητήσαις.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἶτα ζητῆσαι οὐκ ἂν οἴει με;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔγωγε, εἰ οἰηθείης γε μὴ εἰδέναι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἶτα οὐκ ἦν ὅτ' εἶχον οὕτω;
<br><b>Σωκράτης:</b> καλῶς λέγεις. ἔχεις οὖν εἰπεῖν τοῦτον τὸν χρόνον</p>
<p>ὅτε οὐκ ᾤου εἰδέναι τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄδικα; φέρε, πέρυσιν ἐζήτεις τε καὶ οὐκ ᾤου εἰδέναι; ἢ ᾤου; καὶ τἀληθῆ ἀποκρίνου, ἵνα μὴ μάτην οἱ διάλογοι γίγνωνται.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλ' ᾤμην εἰδέναι.
<br><b>Σωκράτης:</b> τρίτον δ' ἔτος καὶ τέταρτον καὶ πέμπτον οὐχ οὕτως;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔγωγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ μὴν τό γε πρὸ τοῦ παῖς ἦσθα. ἦ γάρ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τότε μὲν τοίνυν εὖ οἶδα ὅτι ᾤου εἰδέναι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς εὖ οἶσθα;</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> πολλάκις σοῦ ἐν διδασκάλων ἤκουον παιδὸς ὄντος καὶ ἄλλοθι, καὶ ὁπότε ἀστραγαλίζοις ἢ ἄλλην τινὰ παιδιὰν παίζοις, οὐχ ὡς ἀποροῦντος περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων, ἀλλὰ μάλα μέγα καὶ θαρραλέως λέγοντος περὶ ὅτου τύχοις τῶν παίδων ὡς πονηρός τε καὶ ἄδικος εἴη καὶ ὡς ἀδικοῖ: ἢ οὐκ ἀληθῆ λέγω;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλὰ τί ἔμελλον ποιεῖν, ὦ Σώκρατες, ὁπότε τίς με ἀδικοῖ;
<br><b>Σωκράτης:</b> σὺ δ' εἰ τύχοις ἀγνοῶν εἴτ' ἀδικοῖο εἴτε μὴ τότε, λέγεις, τί σε χρὴ ποιεῖν;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μὰ Δί' ἀλλ' οὐκ ἠγνόουν ἔγωγε, ἀλλὰ σαφῶς ἐγίγνωσκον ὅτι ἠδικούμην.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὤιου ἄρα ἐπίστασθαι καὶ παῖς ὤν, ὡς ἔοικε, τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄδικα.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔγωγε: καὶ ἠπιστάμην γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἐν ποίῳ χρόνῳ ἐξευρών; οὐ γὰρ δήπου ἐν ᾧ γε ᾤου εἰδέναι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> πότε οὖν ἀγνοεῖν ἡγοῦ; σκόπει: οὐ γὰρ εὑρήσεις τοῦτον τὸν χρόνον.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μὰ τὸν Δί', ὦ Σώκρατες, οὔκουν ἔχω γ' εἰπεῖν.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> εὑρὼν μὲν ἄρ' οὐκ οἶσθα αὐτά.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ πάνυ φαίνομαι.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ μὴν ἄρτι γε οὐδὲ μαθὼν ἔφησθα εἰδέναι: εἰ δὲ μήθ' ηὗρες μήτ' ἔμαθες, πῶς οἶσθα καὶ πόθεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλ' ἴσως τοῦτό σοι οὐκ ὀρθῶς ἀπεκρινάμην, τὸ φάναι εἰδέναι αὐτὸς ἐξευρών.
<br><b>Σωκράτης:</b> τὸ δὲ πῶς εἶχεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμαθον οἶμαι καὶ ἐγὼ ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι.
<br><b>Σωκράτης:</b> πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν ἥκομεν λόγον. παρὰ τοῦ; φράζε κἀμοί.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> παρὰ τῶν πολλῶν.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκ εἰς σπουδαίους γε διδασκάλους καταφεύγεις εἰς τοὺς πολλοὺς ἀναφέρων.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί δέ; οὐχ ἱκανοὶ διδάξαι οὗτοι;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὔκουν τὰ πεττευτικά γε καὶ τὰ μή: καίτοι φαυλότερα αὐτὰ οἶμαι τῶν δικαίων εἶναι. τί δέ; σὺ οὐχ οὕτως οἴει;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἶτα τὰ μὲν φαυλότερα οὐχ οἷοί τε διδάσκειν, τὰ δὲ σπουδαιότερα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οἶμαι ἔγωγε: ἄλλα γοῦν πολλὰ οἷοί τ' εἰσὶν διδάσκειν σπουδαιότερα τοῦ πεττεύειν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ποῖα ταῦτα;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οἷον καὶ τὸ ἑλληνίζειν παρὰ τούτων ἔγωγ' ἔμαθον, καὶ οὐκ ἂν ἔχοιμι εἰπεῖν ἐμαυτοῦ διδάσκαλον, ἀλλ' εἰς τοὺς αὐτοὺς ἀναφέρω οὓς σὺ φῂς οὐ σπουδαίους εἶναι διδασκάλους.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ', ὦ γενναῖε, τούτου μὲν ἀγαθοὶ διδάσκαλοι οἱ πολλοί, καὶ δικαίως ἐπαινοῖντ' ἂν αὐτῶν εἰς διδασκαλίαν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί δή;
<br><b>Σωκράτης:</b> ὅτι ἔχουσι περὶ αὐτὰ ἃ χρὴ τοὺς ἀγαθοὺς διδασκάλους ἔχειν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί τοῦτο λέγεις;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκ οἶσθ' ὅτι χρὴ τοὺς μέλλοντας διδάσκειν ὁτιοῦν</p>
<p>αὐτοὺς πρῶτον εἰδέναι; ἢ οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν τοὺς εἰδότας ὁμολογεῖν τε ἀλλήλοις καὶ μὴ διαφέρεσθαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἐν οἷς δ' ἂν διαφέρωνται, ταῦτα φήσεις εἰδέναι αὐτούς;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> τούτων οὖν διδάσκαλοι πῶς ἂν εἶεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐδαμῶς.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; δοκοῦσί σοι διαφέρεσθαι οἱ πολλοὶ ποῖόν ἐστι λίθος ἢ ξύλον; καὶ ἐάν τινα ἐρωτᾷς, ἆρ' οὐ τὰ αὐτὰ</p>
<p>ὁμολογοῦσιν, καὶ ἐπὶ ταὐτὰ ὁρμῶσιν ὅταν βούλωνται λαβεῖν λίθον ἢ ξύλον; ὡσαύτως καὶ πάνθ' ὅσα τοιαῦτα: σχεδὸν γάρ τι μανθάνω τὸ ἑλληνίζειν ἐπίστασθαι ὅτι τοῦτο λέγεις: ἢ οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν εἰς μὲν ταῦθ', ὥσπερ εἴπομεν, ἀλλήλοις τε ὁμολογοῦσι καὶ αὐτοὶ ἑαυτοῖς ἰδίᾳ, καὶ δημοσίᾳ αἱ πόλεις πρὸς ἀλλήλας οὐκ ἀμφισβητοῦσιν αἱ μὲν ταῦθ' αἱ δ' ἄλλα φάσκουσαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ γάρ.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἰκότως ἂν ἄρα τούτων γε καὶ διδάσκαλοι εἶεν ἀγαθοί.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν εἰ μὲν βουλοίμεθα ποιῆσαί τινα περὶ αὐτῶν εἰδέναι, ὀρθῶς ἂν αὐτὸν πέμποιμεν εἰς διδασκαλίαν τούτων τῶν πολλῶν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δ' εἰ βουληθεῖμεν εἰδέναι, μὴ μόνον ποῖοι ἄνθρωποί εἰσιν ἢ ποῖοι ἵπποι, ἀλλὰ καὶ τίνες αὐτῶν δρομικοί τε καὶ μή, ἆρ' ἔτι οἱ πολλοὶ τοῦτο ἱκανοὶ διδάξαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἱκανὸν δέ σοι τεκμήριον ὅτι οὐκ ἐπίστανται οὐδὲ</p>
<p>κρήγυοι διδάσκαλοί εἰσιν τούτων, ἐπειδὴ οὐδὲν ὁμολογοῦσιν ἑαυτοῖς περὶ αὐτῶν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δ' εἰ βουληθεῖμεν εἰδέναι, μὴ μόνον ποῖοι ἄνθρωποί εἰσιν, ἀλλ' ὁποῖοι ὑγιεινοὶ ἢ νοσώδεις, ἆρ' ἱκανοὶ ἂν ἡμῖν ἦσαν διδάσκαλοι οἱ πολλοί;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἦν δ' ἄν σοι τεκμήριον ὅτι μοχθηροί εἰσι τούτων διδάσκαλοι, εἰ ἑώρας αὐτοὺς διαφερομένους;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δὲ δή; νῦν περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἀνθρώπων</p>
<p>καὶ πραγμάτων οἱ πολλοὶ δοκοῦσί σοι ὁμολογεῖν αὐτοὶ ἑαυτοῖς ἢ ἀλλήλοις;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἥκιστα νὴ Δί', ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; μάλιστα περὶ αὐτῶν διαφέρεσθαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πολύ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὔκουν οἴομαί γε πώποτέ σε ἰδεῖν οὐδ' ἀκοῦσαι σφόδρα οὕτω διαφερομένους ἀνθρώπους περὶ ὑγιεινῶν καὶ μή, ὥστε διὰ ταῦτα μάχεσθαί τε καὶ ἀποκτεινύναι ἀλλήλους.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἔγωγ' οἶδ' ὅτι,</p>
<p>καὶ εἰ μὴ ἑώρακας, ἀκήκοας γοῦν ἄλλων τε πολλῶν καὶ Ὁμήρου: καὶ Ὀδυσσείας γὰρ καὶ Ἰλιάδος ἀκήκοας.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ταῦτα ποιήματά ἐστι περὶ διαφορᾶς δικαίων τε καὶ ἀδίκων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ αἱ μάχαι γε καὶ οἱ θάνατοι διὰ ταύτην τὴν διαφορὰν τοῖς τε Ἀχαιοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις Τρωσὶν ἐγένοντο, καὶ τοῖς μνηστῆρσι τοῖς τῆς Πηνελόπης καὶ τῷ Ὀδυσσεῖ.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀληθῆ λέγεις.
<br><b>Σωκράτης:</b> οἶμαι δὲ καὶ τοῖς ἐν Τανάγρᾳ Ἀθηναίων τε καὶ Λακεδαιμονίων καὶ Βοιωτῶν ἀποθανοῦσι, καὶ τοῖς ὕστερον ἐν Κορωνείᾳ, ἐν οἷς καὶ ὁ σὸς πατὴρ [Κλεινίασ] ἐτελεύτησεν, οὐδὲ περὶ ἑνὸς ἄλλου ἡ διαφορὰ ἢ περὶ τοῦ δικαίου καὶ ἀδίκου τοὺς θανάτους καὶ τὰς μάχας πεποίηκεν: ἦ γάρ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀληθῆ λέγεις.
<br><b>Σωκράτης:</b> τούτους οὖν φῶμεν ἐπίστασθαι περὶ ὧν οὕτως</p>
<p>σφόδρα διαφέρονται, ὥστε ἀμφισβητοῦντες ἀλλήλοις τὰ ἔσχατα σφᾶς αὐτοὺς ἐργάζονται;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ φαίνεταί γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν εἰς τοὺς τοιούτους διδασκάλους ἀναφέρεις οὓς ὁμολογεῖς αὐτὸς μὴ εἰδέναι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔοικα.
<br><b>Σωκράτης:</b> πῶς οὖν εἰκός σε εἰδέναι τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄδικα, περὶ ὧν οὕτω πλανᾷ καὶ οὔτε μαθὼν φαίνῃ παρ' οὐδενὸς οὔτ' αὐτὸς ἐξευρών;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐκ μὲν ὧν σὺ λέγεις οὐκ εἰκός.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ὁρᾷς αὖ τοῦθ' ὡς οὐ καλῶς εἶπες, ὦ Ἀλκιβιάδη;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τὸ ποῖον;
<br><b>Σωκράτης:</b> ὅτι ἐμὲ φῂς ταῦτα λέγειν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί δέ; οὐ σὺ λέγεις ὡς ἐγὼ οὐδὲν ἐπίσταμαι περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐ μέντοι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλ' ἐγώ;
<br><b>Σωκράτης:</b> ναί.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς δή;
<br><b>Σωκράτης:</b> ὧδε εἴσῃ. ἐάν σε ἔρωμαι τὸ ἓν καὶ τὰ δύο πότερα πλείω ἐστί, φήσεις ὅτι τὰ δύο;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔγωγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> πόσῳ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἑνί.
<br><b>Σωκράτης:</b> πότερος οὖν ἡμῶν ὁ λέγων ὅτι τὰ δύο τοῦ ἑνὸς ἑνὶ πλείω;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐγώ.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ἐγὼ μὲν ἠρώτων, σὺ δ' ἀπεκρίνου;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> περὶ δὴ τούτων μῶν ἐγὼ φαίνομαι λέγων ὁ ἐρωτῶν, ἢ σὺ ὁ ἀποκρινόμενος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐγώ.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δ' ἂν ἐγὼ μὲν ἔρωμαι ποῖα γράμματα Σωκράτους, σὺ δ' εἴπῃς, πότερος ὁ λέγων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐγώ.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἴθι δή, ἑνὶ λόγῳ εἰπέ: ὅταν ἐρώτησίς τε καὶ ἀπόκρισις γίγνηται, πότερος ὁ λέγων, ὁ ἐρωτῶν ἢ ὁ ἀποκρινόμενος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὁ ἀποκρινόμενος, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ἄρτι διὰ παντὸς ἐγὼ μὲν ἦ ὁ ἐρωτῶν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> σὺ δ' ὁ ἀποκρινόμενος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; τὰ λεχθέντα πότερος ἡμῶν εἴρηκεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φαίνομαι μέν, ὦ Σώκρατες, ἐκ τῶν ὡμολογημένων ἐγώ.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ἐλέχθη περὶ δικαίων καὶ ἀδίκων ὅτι Ἀλκιβιάδης ὁ καλὸς ὁ Κλεινίου οὐκ ἐπίσταιτο, οἴοιτο δέ, καὶ μέλλοι εἰς ἐκκλησίαν ἐλθὼν συμβουλεύσειν Ἀθηναίοις περὶ ὧν οὐδὲν οἶδεν; οὐ ταῦτ' ἦν;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φαίνεται.
<br><b>Σωκράτης:</b> τὸ τοῦ Εὐριπίδου ἄρα συμβαίνει, ὦ Ἀλκιβιάδη: σοῦ τάδε κινδυνεύεις, οὐκ ἐμοῦ ἀκηκοέναι, οὐδ' ἐγώ εἰμι ὁ ταῦτα λέγων, ἀλλὰ σύ, ἐμὲ δὲ αἰτιᾷ μάτην. καὶ μέντοι καὶ εὖ λέγεις. μανικὸν γὰρ ἐν νῷ ἔχεις ἐπιχείρημα ἐπιχειρεῖν, ὦ βέλτιστε, διδάσκειν ἃ οὐκ οἶσθα, ἀμελήσας μανθάνειν.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οἶμαι μέν, ὦ Σώκρατες, ὀλιγάκις Ἀθηναίους βουλεύεσθαι καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας πότερα δικαιότερα ἢ ἀδικώτερα: τὰ μὲν γὰρ τοιαῦτα ἡγοῦνται δῆλα εἶναι, ἐάσαντες οὖν περὶ αὐτῶν σκοποῦσιν ὁπότερα συνοίσει πράξασιν. οὐ γὰρ ταὐτὰ οἶμαι ἐστὶν τά τε δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα, ἀλλὰ πολλοῖς δὴ ἐλυσιτέλησεν ἀδικήσασι μεγάλα ἀδικήματα, καὶ ἑτέροις γε οἶμαι δίκαια ἐργασαμένοις οὐ συνήνεγκεν.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; εἰ ὅτι μάλιστα ἕτερα μὲν τὰ δίκαια</p>
<p>τυγχάνει ὄντα, ἕτερα δὲ τὰ συμφέροντα, οὔ τί που αὖ σὺ οἴει ταῦτ' εἰδέναι ἃ συμφέρει τοῖς ἀνθρώποις, καὶ δι' ὅτι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί γὰρ κωλύει, ὦ Σώκρατες; εἰ μή με αὖ ἐρήσῃ παρ' ὅτου ἔμαθον ἢ ὅπως αὐτὸς ηὗρον.
<br><b>Σωκράτης:</b> οἷον τοῦτο ποιεῖς. εἴ τι μὴ ὀρθῶς λέγεις, τυγχάνει δὲ δυνατὸν ὂν ἀποδεῖξαι δι' οὗπερ καὶ τὸ πρότερον λόγου, οἴει δὴ καινὰ ἄττα δεῖν ἀκούειν ἀποδείξεις τε ἑτέρας, ὡς τῶν προτέρων οἷον σκευαρίων κατατετριμμένων, καὶ οὐκέτ' ἂν σὺ αὐτὰ ἀμπίσχοιο, εἰ μή τίς σοι τεκμήριον καθαρὸν</p>
<p>καὶ ἄχραντον οἴσει. ἐγὼ δὲ χαίρειν ἐάσας τὰς σὰς προδρομὰς τοῦ λόγου οὐδὲν ἧττον ἐρήσομαι πόθεν μαθὼν αὖ τὰ συμφέροντ' ἐπίστασαι, καὶ ὅστις ἐστὶν ὁ διδάσκαλος, καὶ πάντ' ἐκεῖνα τὰ πρότερον ἐρωτῶ μιᾷ ἐρωτήσει; ἀλλὰ γὰρ δῆλον ὡς εἰς ταὐτὸν ἥξεις καὶ οὐχ ἕξεις ἀποδεῖξαι οὔθ' ὡς ἐξευρὼν οἶσθα τὰ συμφέροντα οὔθ' ὡς μαθών. ἐπειδὴ δὲ τρυφᾷς καὶ οὐκέτ' ἂν ἡδέως τοῦ αὐτοῦ γεύσαιο λόγου, τοῦτον μὲν ἐῶ χαίρειν, εἴτ' οἶσθα εἴτε μὴ τὰ Ἀθηναίοις συμφέροντα:</p>
<p>πότερον δὲ ταὐτά ἐστι δίκαιά τε καὶ συμφέροντ' ἢ ἕτερα, τί οὐκ ἀπέδειξας; εἰ μὲν βούλει, ἐρωτῶν με ὥσπερ ἐγὼ σέ, εἰ δέ, καὶ αὐτὸς ἐπὶ σεαυτοῦ λόγῳ διέξελθε.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλ' οὐκ οἶδα εἰ οἷός τ' ἂν εἴην, ὦ Σώκρατες, πρὸς σὲ διελθεῖν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ', ὠγαθέ, ἐμὲ ἐκκλησίαν νόμισον καὶ δῆμον: καὶ ἐκεῖ τοί σε δεήσει ἕνα ἕκαστον πείθειν. ἦ γάρ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν τοῦ αὐτοῦ ἕνα τε οἷόν τε εἶναι κατὰ μόνας</p>
<p>πείθειν καὶ συμπόλλους περὶ ὧν ἂν εἰδῇ, ὥσπερ ὁ γραμματιστὴς ἕνα τέ που πείθει περὶ γραμμάτων καὶ πολλούς;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν οὐ καὶ περὶ ἀριθμοῦ ὁ αὐτὸς ἕνα τε καὶ πολλοὺς πείσει;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὗτος δ' ἔσται ὁ εἰδώς, ὁ ἀριθμητικός;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ σὺ ἅπερ καὶ πολλοὺς οἷός τε πείθειν εἶ, ταῦτα καὶ ἕνα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἰκός γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔστι δὲ ταῦτα δῆλον ὅτι ἃ οἶσθα.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἄλλο τι οὖν τοσοῦτον μόνον διαφέρει τοῦ ἐν τῷ</p>
<p>δήμῳ ῥήτορος ὁ ἐν τῇ τοιᾷδε συνουσίᾳ, ὅτι ὁ μὲν ἁθρόους πείθει τὰ αὐτά, ὁ δὲ καθ' ἕνα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> κινδυνεύει.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἴθι νῦν, ἐπειδὴ τοῦ αὐτοῦ φαίνεται πολλούς τε καὶ ἕνα πείθειν, ἐν ἐμοὶ ἐμμελέτησον καὶ ἐπιχείρησον ἐπιδεῖξαι ὡς τὸ δίκαιον ἐνίοτε οὐ συμφέρει.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὑβριστὴς εἶ, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> νῦν γοῦν ὑφ' ὕβρεως μέλλω σε πείθειν τἀναντία οἷς σὺ ἐμὲ οὐκ ἐθέλεις.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> λέγε δή.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀποκρίνου μόνον τὰ ἐρωτώμενα.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μή, ἀλλὰ σὺ αὐτὸς λέγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δ'; οὐχ ὅτι μάλιστα βούλει πεισθῆναι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάντως δήπου.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν εἰ λέγεις ὅτι ταῦθ' οὕτως ἔχει, μάλιστ' ἂν εἴης πεπεισμένος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀποκρίνου δή: καὶ ἐὰν μὴ αὐτὸς σὺ σαυτοῦ ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν, ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔτοι, ἀλλ' ἀποκριτέον: καὶ γὰρ οὐδὲν οἴομαι βλαβήσεσθαι.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> μαντικὸς γὰρ εἶ. καί μοι λέγε: τῶν δικαίων φῂς ἔνια μὲν συμφέρειν, ἔνια δ' οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; τὰ μὲν καλὰ αὐτῶν εἶναι, τὰ δ' οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς τοῦτο ἐρωτᾷς;
<br><b>Σωκράτης:</b> εἴ τις ἤδη σοι ἔδοξεν αἰσχρὰ μέν, δίκαια δὲ πράττειν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἔμοιγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ πάντα τὰ δίκαια καὶ καλά;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δ' αὖ τὰ καλά; πότερον πάντα ἀγαθά, ἢ τὰ μέν, τὰ δ' οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οἴομαι ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἔνια τῶν καλῶν κακὰ εἶναι.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἦ καὶ αἰσχρὰ ἀγαθά;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἆρα λέγεις τὰ τοιάδε, οἷον πολλοὶ ἐν πολέμῳ βοηθήσαντες ἑταίρῳ ἢ οἰκείῳ τραύματα ἔλαβον καὶ ἀπέθανον, οἱ δ' οὐ βοηθήσαντες, δέον, ὑγιεῖς ἀπῆλθον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ μὲν οὖν.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν τὴν τοιαύτην βοήθειαν καλὴν μὲν λέγεις κατὰ τὴν ἐπιχείρησιν τοῦ σῶσαι οὓς ἔδει, τοῦτο δ' ἐστὶν ἀνδρεία: ἢ οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> κακὴν δέ γε κατὰ τοὺς θανάτους τε καὶ ἕλκη: ἦ γάρ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν οὐκ ἄλλο μὲν ἡ ἀνδρεία, ἄλλο δὲ ὁ θάνατος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκ ἄρα κατὰ ταὐτόν γ' ἐστι καλὸν καὶ κακὸν τὸ τοῖς φίλοις βοηθεῖν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ φαίνεται.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὅρα τοίνυν εἰ, ᾗ γε καλόν, καὶ ἀγαθόν, ὥσπερ καὶ ἐνταῦθα. κατὰ τὴν ἀνδρείαν γὰρ ὡμολόγεις καλὸν εἶναι τὴν βοήθειαν: τοῦτ' οὖν αὐτὸ σκόπει, τὴν ἀνδρείαν, ἀγαθὸν ἢ κακόν; ὧδε δὲ σκόπει: σὺ πότερ' ἂν δέξαιό σοι εἶναι, ἀγαθὰ ἢ κακά;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀγαθά.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν τὰ μέγιστα μάλιστα.
<br class="bigBlank">
<
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.>
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ ἥκιστα τῶν τοιούτων δέξαιο ἂν στέρεσθαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> πῶς οὖν λέγεις περὶ ἀνδρείας; ἐπὶ πόσῳ ἂν αὐτοῦ δέξαιο στέρεσθαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐδὲ ζῆν ἂν ἐγὼ δεξαίμην δειλὸς ὤν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔσχατον ἄρα κακῶν εἶναί σοι δοκεῖ ἡ δειλία.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἐξ ἴσου τῷ τεθνάναι, ὡς ἔοικε.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φημί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν θανάτῳ τε καὶ δειλίᾳ ἐναντιώτατον ζωὴ καὶ ἀνδρεία;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> καὶ τὰ μὲν μάλιστ' ἂν εἶναι βούλοιό σοι, τὰ δὲ ἥκιστα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' ὅτι τὰ μὲν ἄριστα ἡγῇ, τὰ δὲ κάκιστα;
<br class="bigBlank">
<
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἐν τοῖς ἀρίστοις ἄρα σὺ ἡγῇ ἀνδρείαν εἶναι κἀν τοῖς κακίστοις θάνατον.>
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔγωγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> τὸ ἄρα βοηθεῖν ἐν πολέμῳ τοῖς φίλοις, ᾗ μὲν καλόν, κατ' ἀγαθοῦ πρᾶξιν τὴν τῆς ἀνδρείας, καλὸν αὐτὸ προσεῖπας;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φαίνομαί γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> κατὰ δέ γε κακοῦ πρᾶξιν τὴν τοῦ θανάτου κακόν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ὧδε δίκαιον προσαγορεύειν ἑκάστην τῶν πράξεων: εἴπερ ᾗ κακὸν ἀπεργάζεται κακὴν καλεῖς, καὶ ᾗ</p>
<p>ἀγαθὸν ἀγαθὴν κλητέον.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν καὶ ᾗ ἀγαθόν, καλόν: ᾗ δὲ κακόν, αἰσχρόν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τὴν ἄρ' ἐν τῷ πολέμῳ τοῖς φίλοις βοήθειαν λέγων καλὴν μὲν εἶναι, κακὴν δέ, οὐδὲν διαφερόντως λέγεις ἢ εἰ προσεῖπες αὐτὴν ἀγαθὴν μέν, κακὴν δέ.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀληθῆ μοι δοκεῖς λέγειν, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδὲν ἄρα τῶν καλῶν, καθ' ὅσον καλόν, κακόν, οὐδὲ τῶν αἰσχρῶν, καθ' ὅσον αἰσχρόν, ἀγαθόν.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ φαίνεται.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔτι τοίνυν καὶ ὧδε σκέψαι. ὅστις καλῶς πράττει, οὐχὶ καὶ εὖ πράττει;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οἱ δ' εὖ πράττοντες οὐκ εὐδαίμονες;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν εὐδαίμονες δι' ἀγαθῶν κτῆσιν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μάλιστα.
<br><b>Σωκράτης:</b> κτῶνται δὲ ταῦτα τῷ εὖ καὶ καλῶς πράττειν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τὸ εὖ ἄρα πράττειν ἀγαθόν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς δ' οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καλὸν ἡ εὐπραγία;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ταὐτὸν ἄρα ἐφάνη ἡμῖν πάλιν αὖ καλόν τε καὶ ἀγαθόν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φαίνεται.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὅτι ἂν ἄρα εὕρωμεν καλόν, καὶ ἀγαθὸν εὑρήσομεν ἔκ γε τούτου τοῦ λόγου.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀνάγκη.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; τὰ ἀγαθὰ συμφέρει ἢ οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> συμφέρει.
<br><b>Σωκράτης:</b> μνημονεύεις οὖν περὶ τῶν δικαίων πῶς ὡμολογήσαμεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οἶμαί γε τοὺς τὰ δίκαια πράττοντας ἀναγκαῖον εἶναι καλὰ πράττειν.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ τοὺς τὰ καλὰ ἀγαθά;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> τὰ δὲ ἀγαθὰ συμφέρειν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τὰ δίκαια ἄρα, ὦ Ἀλκιβιάδη, συμφέροντά ἐστιν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔοικεν.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; ταῦτα οὐ σὺ ὁ λέγων, ἐγὼ δὲ ὁ ἐρωτῶν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φαίνομαι, ὡς ἔοικα.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἰ οὖν τις ἀνίσταται συμβουλεύσων εἴτε Ἀθηναίοις εἴτε Πεπαρηθίοις, οἰόμενος γιγνώσκειν τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄδικα, φήσει δ' εἶναι τὰ δίκαια κακὰ ἐνίοτε, ἄλλο τι ἢ καταγελῴης ἂν αὐτοῦ, ἐπειδήπερ τυγχάνεις καὶ σὺ λέγων</p>
<p>ὅτι ταὐτά ἐστι δίκαιά τε καὶ συμφέροντα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλὰ μὰ τοὺς θεούς, ὦ Σώκρατες, οὐκ οἶδ' ἔγωγε οὐδ' ὅτι λέγω, ἀλλ' ἀτεχνῶς ἔοικα ἀτόπως ἔχοντι: τοτὲ μὲν γάρ μοι ἕτερα δοκεῖ σοῦ ἐρωτῶντος, τοτὲ δ' ἄλλα.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἶτα τοῦτο, ὦ φίλε, ἀγνοεῖς τὸ πάθημα τί ἐστιν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> οἴει ἂν οὖν, εἴ τις ἐρωτῴη σε δύο ὀφθαλμοὺς ἢ τρεῖς ἔχεις, καὶ δύο χεῖρας ἢ τέτταρας, ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, τοτὲ μὲν ἕτερα ἂν ἀποκρίνασθαι, τοτὲ δὲ ἄλλα, ἢ ἀεὶ τὰ αὐτά;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> δέδοικα μὲν ἔγωγε ἤδη περὶ ἐμαυτοῦ, οἶμαι μέντοι τὰ αὐτά.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ὅτι οἶσθα; τοῦτ' αἴτιον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οἶμαι ἔγωγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> περὶ ὧν ἄρα ἄκων τἀναντία ἀποκρίνῃ, δῆλον ὅτι περὶ τούτων οὐκ οἶσθα.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἰκός γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων καὶ καλῶν καὶ αἰσχρῶν καὶ κακῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ συμφερόντων καὶ μὴ ἀποκρινόμενος φῂς πλανᾶσθαι; εἶτα οὐ δῆλον ὅτι διὰ τὸ μὴ εἰδέναι περὶ αὐτῶν, διὰ ταῦτα πλανᾷ;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν οὕτω καὶ ἔχει: ἐπειδάν τίς τι μὴ εἰδῇ, ἀναγκαῖον περὶ τούτου πλανᾶσθαι τὴν ψυχήν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; οἶσθα ὅντινα τρόπον ἀναβήσῃ εἰς τὸν οὐρανόν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μὰ Δί' οὐκ ἔγωγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἦ καὶ πλανᾶταί σου ἡ δόξα περὶ ταῦτα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> τὸ δ' αἴτιον οἶσθα ἢ ἐγὼ φράσω;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φράσον.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὅτι, ὦ φίλε, οὐκ οἴει αὐτὸ ἐπίστασθαι οὐκ ἐπιστάμενος.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς αὖ τοῦτο λέγεις;
<br><b>Σωκράτης:</b> ὅρα καὶ σὺ κοινῇ. ἃ μὴ ἐπίστασαι, γιγνώσκεις δὲ ὅτι οὐκ ἐπίστασαι, πλανᾷ περὶ τὰ τοιαῦτα; ὥσπερ περὶ ὄψου σκευασίας οἶσθα δήπου ὅτι οὐκ οἶσθα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> πότερον οὖν αὐτὸς περὶ ταῦτα δοξάζεις ὅπως χρὴ σκευάζειν καὶ πλανᾷ, ἢ τῷ ἐπισταμένῳ ἐπιτρέπεις;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὕτως.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δ' εἰ ἐν νηῒ πλέοις, ἆρα δοξάζοις ἂν πότερον</p>
<p>χρὴ τὸν οἴακα εἴσω ἄγειν ἢ ἔξω, καὶ ἅτε οὐκ εἰδὼς πλανῷο ἄν, ἢ τῷ κυβερνήτῃ ἐπιτρέψας ἂν ἡσυχίαν ἄγοις;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τῷ κυβερνήτῃ.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκ ἄρα περὶ ἃ μὴ οἶσθα πλανᾷ, ἄνπερ εἰδῇς ὅτι οὐκ οἶσθα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἔοικα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἐννοεῖς οὖν ὅτι καὶ τὰ ἁμαρτήματα ἐν τῇ πράξει διὰ ταύτην τὴν ἄγνοιάν ἐστι, τὴν τοῦ μὴ εἰδότα οἴεσθαι εἰδέναι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς αὖ λέγεις τοῦτο;
<br><b>Σωκράτης:</b> τότε που ἐπιχειροῦμεν πράττειν, ὅταν οἰώμεθα εἰδέναι ὅτι πράττομεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ὅταν δέ γέ πού τινες μὴ οἴωνται εἰδέναι, ἄλλοις παραδιδόασι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς δ' οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν οἱ τοιοῦτοι τῶν μὴ εἰδότων ἀναμάρτητοι ζῶσι διὰ τὸ ἄλλοις περὶ αὐτῶν ἐπιτρέπειν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τίνες οὖν οἱ ἁμαρτάνοντες; οὐ γάρ που οἵ γε εἰδότες.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἐπειδὴ δ' οὔθ' οἱ εἰδότες οὔθ' οἱ τῶν μὴ εἰδότων</p>
<p>εἰδότες ὅτι οὐκ ἴσασιν, ἦ ἄλλοι λείπονται ἢ οἱ μὴ εἰδότες, οἰόμενοι δ' εἰδέναι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔκ, ἀλλ' οὗτοι.
<br><b>Σωκράτης:</b> αὕτη ἄρα ἡ ἄγνοια τῶν κακῶν αἰτία καὶ ἡ ἐπονείδιστος ἀμαθία;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ὅταν ᾖ περὶ τὰ μέγιστα, τότε κακουργοτάτη καὶ αἰσχίστη;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πολύ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; ἔχεις μείζω εἰπεῖν δικαίων τε καὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ συμφερόντων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν περὶ ταῦτα σὺ φῂς πλανᾶσθαι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἰ δὲ πλανᾷ, ἆρ' οὐ δῆλον ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ὅτι</p>
<p>οὐ μόνον ἀγνοεῖς τὰ μέγιστα, ἀλλὰ καὶ οὐκ εἰδὼς οἴει αὐτὰ εἰδέναι;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> κινδυνεύω.
<br><b>Σωκράτης:</b> βαβαῖ ἄρα, ὦ Ἀλκιβιάδη, οἷον πάθος πέπονθας: ὃ ἐγὼ ὀνομάζειν μὲν ὀκνῶ, ὅμως δέ, ἐπειδὴ μόνω ἐσμέν, ῥητέον. ἀμαθίᾳ γὰρ συνοικεῖς, ὦ βέλτιστε, τῇ ἐσχάτῃ, ὡς ὁ λόγος σου κατηγορεῖ καὶ σὺ σαυτοῦ: διὸ καὶ ᾄττεις ἄρα πρὸς τὰ πολιτικὰ πρὶν παιδευθῆναι. πέπονθας δὲ τοῦτο οὐ σὺ μόνος, ἀλλὰ καὶ οἱ πολλοὶ τῶν πραττόντων τὰ τῆσδε</p>
<p>τῆς πόλεως, πλὴν ὀλίγων γε καὶ ἴσως τοῦ σοῦ ἐπιτρόπου Περικλέους.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> λέγεταί γέ τοι, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου σοφὸς γεγονέναι, ἀλλὰ πολλοῖς καὶ σοφοῖς συγγεγονέναι, καὶ Πυθοκλείδῃ καὶ Ἀναξαγόρᾳ: καὶ νῦν ἔτι τηλικοῦτος ὢν Δάμωνι σύνεστιν αὐτοῦ τούτου ἕνεκα.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; ἤδη τιν' εἶδες σοφὸν ὁτιοῦν ἀδυνατοῦντα ποιῆσαι ἄλλον σοφὸν ἅπερ αὐτός; ὥσπερ ὅς σε ἐδίδαξεν γράμματα, αὐτός τ' ἦν σοφὸς καὶ σὲ ἐποίησε τῶν τε ἄλλων ὅντιν' ἐβούλετο: ἦ γάρ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ σὺ ὁ παρ' ἐκείνου μαθὼν ἄλλον οἷός τε ἔσῃ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ ὁ κιθαριστὴς δὲ καὶ ὁ παιδοτρίβης ὡσαύτως;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> καλὸν γὰρ δήπου τεκμήριον τοῦτο τῶν ἐπισταμένων ὁτιοῦν ὅτι ἐπίστανται, ἐπειδὰν καὶ ἄλλον οἷοί τ' ὦσιν ἀποδεῖξαι ἐπιστάμενον.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν; ἔχεις εἰπεῖν Περικλῆς τίνα ἐποίησεν σοφόν, ἀπὸ τῶν ὑέων ἀρξάμενος;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί δ' εἰ τὼ Περικλέους ὑεῖ ἠλιθίω ἐγενέσθην, ὦ Σώκρατες;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ Κλεινίαν τὸν σὸν ἀδελφόν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί δ' ἂν αὖ Κλεινίαν λέγοις, μαινόμενον ἄνθρωπον;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἐπειδὴ τοίνυν Κλεινίας μὲν μαίνεται, τὼ δὲ Περικλέους ὑεῖ ἠλιθίω ἐγενέσθην, σοὶ τίνα αἰτίαν ἀναθῶμεν, δι' ὅτι σε οὕτως ἔχοντα περιορᾷ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐγὼ οἶμαι αἴτιος οὐ προσέχων τὸν νοῦν.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων ἢ τῶν ξένων δοῦλον ἢ ἐλεύθερον εἰπὲ ὅστις αἰτίαν ἔχει διὰ τὴν Περικλέους συνουσίαν σοφώτερος γεγονέναι, ὥσπερ ἐγὼ ἔχω σοι εἰπεῖν διὰ τὴν Ζήνωνος Πυθόδωρον τὸν Ἰσολόχου καὶ Καλλίαν τὸν Καλλιάδου, ὧν ἑκάτερος Ζήνωνι ἑκατὸν μνᾶς τελέσας σοφός τε καὶ ἐλλόγιμος γέγονεν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλὰ μὰ Δί' οὐκ ἔχω.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἶεν: τί οὖν διανοῇ περὶ σαυτοῦ; πότερον ἐᾶν ὡς νῦν ἔχεις, ἢ ἐπιμέλειάν τινα ποιεῖσθαι;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> κοινὴ βουλή, ὦ Σώκρατες. καίτοι ἐννοῶ σου εἰπόντος καὶ συγχωρῶ: δοκοῦσι γάρ μοι οἱ τὰ τῆς πόλεως πράττοντες ἐκτὸς ὀλίγων ἀπαίδευτοι εἶναι.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἶτα τί δὴ τοῦτο;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἰ μέν που ἦσαν πεπαιδευμένοι, ἔδει ἂν τὸν ἐπιχειροῦντα αὐτοῖς ἀνταγωνίζεσθαι μαθόντα καὶ ἀσκήσαντα ἰέναι ὡς ἐπ' ἀθλητάς: νῦν δ' ἐπειδὴ καὶ οὗτοι ἰδιωτικῶς ἔχοντες ἐληλύθασιν ἐπὶ τὰ τῆς πόλεως, τί δεῖ ἀσκεῖν καὶ μανθάνοντα πράγματα ἔχειν; ἐγὼ γὰρ εὖ οἶδ' ὅτι τούτων</p>
<p>τῇ γε φύσει πάνυ πολὺ περιέσομαι.
<br><b>Σωκράτης:</b> βαβαῖ, οἷον, ὦ ἄριστε, τοῦτ' εἴρηκας: ὡς ἀνάξιον τῆς ἰδέας καὶ τῶν ἄλλων τῶν σοι ὑπαρχόντων.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί μάλιστα καὶ πρὸς τί τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀγανακτῶ ὑπέρ τε σοῦ καὶ τοῦ ἐμαυτοῦ ἔρωτος.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί δή;
<br><b>Σωκράτης:</b> εἰ ἠξίωσας τὸν ἀγῶνά σοι εἶναι πρὸς τοὺς ἐνθάδε ἀνθρώπους.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλὰ πρὸς τίνας μήν;</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἄξιον τοῦτό γε καὶ ἐρέσθαι ἄνδρα οἰόμενον μεγαλόφρονα εἶναι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς λέγεις; οὐ πρὸς τούτους μοι ὁ ἀγών;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ κἂν εἰ τριήρη διενοοῦ κυβερνᾶν μέλλουσαν ναυμαχεῖν, ἤρκει ἄν σοι τῶν συνναυτῶν βελτίστῳ εἶναι τὰ κυβερνητικά, ἢ ταῦτα μὲν ᾤου ἂν δεῖν ὑπάρχειν, ἀπέβλεπες δ' ἂν εἰς τοὺς ὡς ἀληθῶς ἀνταγωνιστάς, ἀλλ' οὐχ ὡς νῦν εἰς τοὺς συναγωνιστάς; ὧν δήπου περιγενέσθαι σε δεῖ τοσοῦτον</p>
<p>ὥστε μὴ ἀξιοῦν ἀνταγωνίζεσθαι, ἀλλὰ καταφρονηθέντας συναγωνίζεσθαί σοι πρὸς τοὺς πολεμίους, εἰ δὴ τῷ ὄντι γε καλόν τι ἔργον ἀποδείξασθαι διανοῇ καὶ ἄξιον σαυτοῦ τε καὶ τῆς πόλεως.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλὰ μὲν δὴ διανοοῦμαί γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> πάνυ σοι ἄρα ἄξιον ἀγαπᾶν εἰ τῶν στρατιωτῶν βελτίων εἶ, ἀλλ' οὐ πρὸς τοὺς τῶν ἀντιπάλων ἡγεμόνας ἀποβλέπειν εἴ ποτε ἐκείνων βελτίων γέγονας, σκοποῦντα καὶ ἀσκοῦντα πρὸς ἐκείνους.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> λέγεις δὲ τίνας τούτους, ὦ Σώκρατες;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκ οἶσθα ἡμῶν τὴν πόλιν Λακεδαιμονίοις τε καὶ τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ πολεμοῦσαν ἑκάστοτε;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀληθῆ λέγεις.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν εἴπερ ἐν νῷ ἔχεις ἡγεμὼν εἶναι τῆσδε τῆς πόλεως, πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίων βασιλέας καὶ τοὺς Περσῶν τὸν ἀγῶνα ἡγούμενός σοι εἶναι ὀρθῶς ἂν ἡγοῖο;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> κινδυνεύεις ἀληθῆ λέγειν.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὔκ, ὠγαθέ, ἀλλὰ πρὸς Μειδίαν σε δεῖ τὸν ὀρτυγοκόπον</p>
<p>ἀποβλέπειν καὶ ἄλλους τοιούτους—οἳ τὰ τῆς πόλεως πράττειν ἐπιχειροῦσιν, ἔτι τὴν ἀνδραποδώδη, φαῖεν ἂν αἱ γυναῖκες, τρίχα ἔχοντες ἐν τῇ ψυχῇ ὑπ' ἀμουσίας καὶ οὔπω ἀποβεβληκότες, ἔτι δὲ βαρβαρίζοντες ἐληλύθασι κολακεύσοντες τὴν πόλιν ἀλλ' οὐκ ἄρξοντες—πρὸς τούτους σε δεῖ, οὕσπερ λέγω, βλέποντα σαυτοῦ δὴ ἀμελεῖν, καὶ μήτε μανθάνειν ὅσα μαθήσεως ἔχεται, μέλλοντα τοσοῦτον ἀγῶνα ἀγωνίζεσθαι, μήτε ἀσκεῖν ὅσα δεῖται ἀσκήσεως,</p>
<p>καὶ πᾶσαν παρασκευὴν παρεσκευασμένον οὕτως ἰέναι ἐπὶ τὰ τῆς πόλεως.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλ', ὦ Σώκρατες, δοκεῖς μέν μοι ἀληθῆ λέγειν, οἶμαι μέντοι τούς τε Λακεδαιμονίων στρατηγοὺς καὶ τὸν Περσῶν βασιλέα οὐδὲν διαφέρειν τῶν ἄλλων.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ', ὦ ἄριστε, τὴν οἴησιν ταύτην σκόπει οἵαν ἔχεις.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τοῦ πέρι;
<br><b>Σωκράτης:</b> πρῶτον μὲν ποτέρως ἂν οἴει σαυτοῦ μᾶλλον ἐπιμεληθῆναι,</p>
<p>φοβούμενός τε καὶ οἰόμενος δεινοὺς αὐτοὺς εἶναι, ἢ μή;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> δῆλον ὅτι εἰ δεινοὺς οἰοίμην.
<br><b>Σωκράτης:</b> μῶν οὖν οἴει τι βλαβήσεσθαι ἐπιμεληθεὶς σαυτοῦ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐδαμῶς, ἀλλὰ καὶ μεγάλα ὀνήσεσθαι.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ἓν μὲν τοῦτο τοσοῦτον κακὸν ἔχει ἡ οἴησις αὕτη.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀληθῆ λέγεις.
<br><b>Σωκράτης:</b> τὸ δεύτερον τοίνυν, ὅτι καὶ ψευδής ἐστιν, ἐκ τῶν εἰκότων σκέψαι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς δή;
<br><b>Σωκράτης:</b> πότερον εἰκὸς ἀμείνους γίγνεσθαι φύσεις ἐν γενναίοις</p>
<p>γένεσιν ἢ μή;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> δῆλον ὅτι ἐν τοῖς γενναίοις.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν τοὺς εὖ φύντας, ἐὰν καὶ εὖ τραφῶσιν, οὕτω τελέους γίγνεσθαι πρὸς ἀρετήν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀνάγκη.
<br><b>Σωκράτης:</b> σκεψώμεθα δή, τοῖς ἐκείνων τὰ ἡμέτερα ἀντιτιθέντες, πρῶτον μὲν εἰ δοκοῦσι φαυλοτέρων γενῶν εἶναι οἱ Λακεδαιμονίων καὶ Περσῶν βασιλῆς. ἢ οὐκ ἴσμεν ὡς οἱ μὲν Ἡρακλέους, οἱ δὲ Ἀχαιμένους ἔκγονοι, τὸ δ' Ἡρακλέους τε γένος καὶ τὸ Ἀχαιμένους εἰς Περσέα τὸν Διὸς ἀναφέρεται;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> καὶ γὰρ τὸ ἡμέτερον, ὦ Σώκρατες, εἰς Εὐρυσάκη, τὸ δ' Εὐρυσάκους εἰς Δία.
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ γὰρ τὸ ἡμέτερον, ὦ γενναῖε Ἀλκιβιάδη, εἰς Δαίδαλον, ὁ δὲ Δαίδαλος εἰς Ἥφαιστον τὸν Διός. ἀλλὰ τὰ μὲν τούτων ἀπ' αὐτῶν ἀρξάμενα βασιλῆς εἰσιν ἐκ βασιλέων μέχρι Διός, οἱ μὲν Ἄργους τε καὶ Λακεδαίμονος, οἱ δὲ τῆς Περσίδος τὸ ἀεί, πολλάκις δὲ καὶ τῆς Ἀσίας, ὥσπερ καὶ νῦν: ἡμεῖς δὲ αὐτοί τε ἰδιῶται καὶ οἱ πατέρες.</p>
<p>εἰ δὲ καὶ τοὺς προγόνους σε δέοι καὶ τὴν πατρίδα Εὐρυσάκους ἐπιδεῖξαι Σαλαμῖνα ἢ τὴν Αἰακοῦ τοῦ ἔτι προτέρου Αἴγιναν Ἀρτοξέρξῃ τῷ Ξέρξου, πόσον ἂν οἴει γέλωτα ὀφλεῖν; ἀλλ' ὅρα μὴ τοῦ τε γένους ὄγκῳ ἐλαττώμεθα τῶν ἀνδρῶν καὶ τῇ ἄλλῃ τροφῇ. ἢ οὐκ ᾔσθησαι τοῖς τε Λακεδαιμονίων βασιλεῦσιν ὡς μεγάλα τὰ ὑπάρχοντα, ὧν αἱ γυναῖκες δημοσίᾳ φυλάττονται ὑπὸ τῶν ἐφόρων, ὅπως εἰς δύναμιν μὴ λάθῃ ἐξ ἄλλου γενόμενος ὁ βασιλεὺς ἢ ἐξ</p>
<p>Ἡρακλειδῶν; ὁ δὲ Περσῶν τοσοῦτον ὑπερβάλλει, ὥστ' οὐδεὶς ὑποψίαν ἔχει ὡς ἐξ ἄλλου ἂν βασιλεὺς γένοιτο ἢ ἐξ αὐτοῦ: διὸ οὐ φρουρεῖται ἡ βασιλέως γυνὴ ἀλλ' ἢ ὑπὸ φόβου. ἐπειδὰν δὲ γένηται ὁ παῖς ὁ πρεσβύτατος, οὗπερ ἡ ἀρχή, πρῶτον μὲν ἑορτάζουσι πάντες οἱ ἐν τῇ βασιλέως, ὧν ἂν ἄρχῃ, εἶτα εἰς τὸν ἄλλον χρόνον ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ βασιλέως γενέθλια πᾶσα θύει καὶ ἑορτάζει ἡ Ἀσία: ἡμῶν</p>
<p>δὲ γενομένων, τὸ τοῦ κωμῳδοποιοῦ, οὐδ' οἱ γείτονες σφόδρα τι αἰσθάνονται, ὦ Ἀλκιβιάδη. μετὰ τοῦτο τρέφεται ὁ παῖς, οὐχ ὑπὸ γυναικὸς τροφοῦ ὀλίγου ἀξίας, ἀλλ' ὑπ' εὐνούχων οἳ ἂν δοκῶσιν τῶν περὶ βασιλέα ἄριστοι εἶναι: οἷς τά τε ἄλλα προστέτακται ἐπιμέλεσθαι τοῦ γενομένου, καὶ ὅπως ὅτι κάλλιστος ἔσται μηχανᾶσθαι, ἀναπλάττοντας τὰ μέλη τοῦ παιδὸς καὶ κατορθοῦντας: καὶ ταῦτα δρῶντες</p>
<p>ἐν μεγάλῃ τιμῇ εἰσιν. ἐπειδὰν δὲ ἑπτέτεις γένωνται οἱ παῖδες, ἐπὶ τοὺς ἵππους καὶ ἐπὶ τοὺς τούτων διδασκάλους φοιτῶσιν, καὶ ἐπὶ τὰς θήρας ἄρχονται ἰέναι. δὶς ἑπτὰ δὲ γενόμενον ἐτῶν τὸν παῖδα παραλαμβάνουσιν οὓς ἐκεῖνοι βασιλείους παιδαγωγοὺς ὀνομάζουσιν: εἰσὶ δὲ ἐξειλεγμένοι Περσῶν οἱ ἄριστοι δόξαντες ἐν ἡλικίᾳ τέτταρες, ὅ τε σοφώτατος καὶ ὁ δικαιότατος καὶ ὁ σωφρονέστατος καὶ ὁ</p>
<p>ἀνδρειότατος. ὧν ὁ μὲν μαγείαν τε διδάσκει τὴν Ζωροάστρου τοῦ Ὡρομάζου—ἔστι δὲ τοῦτο θεῶν θεραπεία— διδάσκει δὲ καὶ τὰ βασιλικά, ὁ δὲ δικαιότατος ἀληθεύειν διὰ παντὸς τοῦ βίου, ὁ δὲ σωφρονέστατος μηδ' ὑπὸ μιᾶς ἄρχεσθαι τῶν ἡδονῶν, ἵνα ἐλεύθερος εἶναι ἐθίζηται καὶ ὄντως βασιλεύς, ἄρχων πρῶτον τῶν ἐν αὑτῷ ἀλλὰ μὴ δουλεύων, ὁ δὲ ἀνδρειότατος ἄφοβον καὶ ἀδεᾶ παρασκευάζων, ὡς ὅταν δείσῃ δοῦλον ὄντα: σοὶ δ', ὦ Ἀλκιβιάδη,</p>
<p>Περικλῆς ἐπέστησε παιδαγωγὸν τῶν οἰκετῶν τὸν ἀχρειότατον ὑπὸ γήρως, Ζώπυρον τὸν Θρᾷκα. διῆλθον δὲ καὶ τὴν ἄλλην ἄν σοι τῶν ἀνταγωνιστῶν τροφήν τε καὶ παιδείαν, εἰ μὴ πολὺ ἔργον ἦν καὶ ἅμα ταῦθ' ἱκανὰ δηλῶσαι καὶ τἆλλα ὅσα τούτοις ἀκόλουθα: τῆς δὲ σῆς γενέσεως, ὦ Ἀλκιβιάδη, καὶ τροφῆς καὶ παιδείας, ἢ ἄλλου ὁτουοῦν Ἀθηναίων, ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδενὶ μέλει, εἰ μὴ εἴ τις ἐραστής σου τυγχάνει ὤν. εἰ δ' αὖ ἐθέλεις εἰς πλούτους</p>
<p>ἀποβλέψαι καὶ τρυφὰς καὶ ἐσθῆτας ἱματίων θ' ἕλξεις καὶ μύρων ἀλοιφὰς καὶ θεραπόντων πλήθους ἀκολουθίας τήν τε ἄλλην ἁβρότητα τὴν Περσῶν, αἰσχυνθείης ἂν ἐπὶ σεαυτῷ, αἰσθόμενος ὅσον αὐτῶν ἐλλείπεις. εἰ δ' αὖ ἐθελήσεις εἰς σωφροσύνην τε καὶ κοσμιότητα ἀποβλέψαι καὶ εὐχέρειαν καὶ εὐκολίαν καὶ μεγαλοφροσύνην καὶ εὐταξίαν καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερίαν καὶ φιλοπονίαν καὶ φιλονικίαν καὶ φιλοτιμίας τὰς Λακεδαιμονίων, παῖδ' ἂν ἡγήσαιο σαυτὸν πᾶσι τοῖς</p>
<p>τοιούτοις. εἰ δ' αὖ τι καὶ πλούτῳ προσέχεις καὶ κατὰ τοῦτο οἴει τι εἶναι, μηδὲ τοῦθ' ἡμῖν ἄρρητον ἔστω, ἐάν πως αἴσθῃ οὗ εἶ. τοῦτο μὲν γὰρ εἰ ἐθέλεις <εἰσ> τοὺς Λακεδαιμονίων πλούτους ἰδεῖν, γνώσῃ ὅτι πολὺ τἀνθάδε τῶν ἐκεῖ ἐλλείπει: γῆν μὲν γὰρ ὅσην ἔχουσιν τῆς θ' ἑαυτῶν καὶ Μεσσήνης, οὐδ' ἂν εἷς ἀμφισβητήσειε τῶν τῇδε πλήθει οὐδ' ἀρετῇ, οὐδ' αὖ ἀνδραπόδων κτήσει τῶν τε ἄλλων καὶ τῶν εἱλωτικῶν, οὐδὲ μὴν ἵππων γε, οὐδ' ὅσα ἄλλα βοσκήματα</p>
<p>κατὰ Μεσσήνην νέμεται. ἀλλὰ ταῦτα μὲν πάντα ἐῶ χαίρειν, χρυσίον δὲ καὶ ἀργύριον οὐκ ἔστιν ἐν πᾶσιν Ἕλλησιν ὅσον ἐν Λακεδαίμονι ἰδίᾳ: πολλὰς γὰρ ἤδη γενεὰς εἰσέρχεται μὲν αὐτόσε ἐξ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων, πολλάκις δὲ καὶ ἐκ τῶν βαρβάρων, ἐξέρχεται δὲ οὐδαμόσε,</p>
<p>ἀλλ' ἀτεχνῶς κατὰ τὸν Αἰσώπου μῦθον ὃν ἡ ἀλώπηξ πρὸς τὸν λέοντα εἶπεν, καὶ τοῦ εἰς Λακεδαίμονα νομίσματος εἰσιόντος μὲν τὰ ἴχνη τὰ ἐκεῖσε τετραμμένα δῆλα, ἐξιόντος δὲ οὐδαμῇ ἄν τις ἴδοι. ὥστε εὖ χρὴ εἰδέναι ὅτι καὶ χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ οἱ ἐκεῖ πλουσιώτατοί εἰσιν τῶν Ἑλλήνων, καὶ αὐτῶν ἐκείνων ὁ βασιλεύς: ἔκ τε γὰρ τῶν τοιούτων μέγισται λήψεις καὶ πλεῖσταί εἰσι τοῖς βασιλεῦσιν, ἔτι δὲ καὶ ὁ βασιλικὸς φόρος οὐκ ὀλίγος γίγνεται, ὃν τελοῦσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι</p>
<p>τοῖς βασιλεῦσιν. καὶ τὰ μὲν Λακεδαιμονίων ὡς πρὸς Ἑλληνικοὺς μὲν πλούτους μεγάλα, ὡς δὲ πρὸς τοὺς Περσικοὺς καὶ τοῦ ἐκείνων βασιλέως οὐδέν. ἐπεί ποτ' ἐγὼ ἤκουσα ἀνδρὸς ἀξιοπίστου τῶν ἀναβεβηκότων παρὰ βασιλέα, ὃς ἔφη παρελθεῖν χώραν πάνυ πολλὴν καὶ ἀγαθήν, ἐγγὺς ἡμερησίαν ὁδόν, ἣν καλεῖν τοὺς ἐπιχωρίους ζώνην τῆς βασιλέως γυναικός: εἶναι δὲ καὶ ἄλλην ἣν αὖ καλεῖσθαι</p>
<p>καλύπτραν, καὶ ἄλλους πολλοὺς τόπους καλοὺς καὶ ἀγαθοὺς εἰς τὸν κόσμον ἐξῃρημένους τὸν τῆς γυναικός, καὶ ὀνόματα ἔχειν ἑκάστους τῶν τόπων ἀπὸ ἑκάστου τῶν κόσμων. ὥστ' οἶμαι ἐγώ, εἴ τις εἴποι τῇ βασιλέως μητρί, Ξέρξου δὲ γυναικί, Ἀμήστριδι, ὅτι ἐν νῷ ἔχει σοῦ τῷ ὑεῖ ἀντιτάττεσθαι ὁ Δεινομάχης ὑός, ᾗ ἔστι κόσμος ἴσως ἄξιος μνῶν πεντήκοντα εἰ πάνυ πολλοῦ, τῷ δ' ὑεῖ αὐτῆς γῆς πλέθρα Ἐρχίασιν οὐδὲ τριακόσια, θαυμάσαι ἂν ὅτῳ ποτὲ πιστεύων</p>
<p>ἐν νῷ ἔχει οὗτος ὁ Ἀλκιβιάδης τῷ Ἀρτοξέρξῃ διαγωνίζεσθαι, καὶ οἶμαι ἂν αὐτὴν εἰπεῖν ὅτι οὐκ ἔσθ' ὅτῳ ἄλλῳ πιστεύων οὗτος ἀνὴρ ἐπιχειρεῖ πλὴν ἐπιμελείᾳ τε καὶ σοφίᾳ: ταῦτα γὰρ μόνα ἄξια λόγου ἐν Ἕλλησιν. ἐπεὶ εἴ γε πύθοιτο ὅτι Ἀλκιβιάδης οὗτος νῦν ἐπιχειρεῖ πρῶτον μὲν ἔτη οὐδέπω γεγονὼς σφόδρα εἴκοσιν, ἔπειτα παντάπασιν ἀπαίδευτος, πρὸς δὲ τούτοις, τοῦ ἐραστοῦ αὐτῷ λέγοντος ὅτι χρὴ πρῶτον μαθόντα καὶ ἐπιμεληθέντα αὑτοῦ</p>
<p>καὶ ἀσκήσαντα οὕτως ἰέναι διαγωνιούμενον βασιλεῖ, οὐκ ἐθέλει, ἀλλά φησιν ἐξαρκεῖν καὶ ὡς ἔχει, οἶμαι ἂν αὐτὴν θαυμάσαι τε καὶ ἐρέσθαι: “τί οὖν ποτ' ἔστιν ὅτῳ πιστεύει τὸ μειράκιον;” εἰ οὖν λέγοιμεν ὅτι κάλλει τε καὶ μεγέθει καὶ γένει καὶ πλούτῳ καὶ φύσει τῆς ψυχῆς, ἡγήσαιτ' ἂν ἡμᾶς, ὦ Ἀλκιβιάδη, μαίνεσθαι πρὸς τὰ παρὰ σφίσιν ἀποβλέψασα πάντα τὰ τοιαῦτα. οἶμαι δὲ κἂν Λαμπιδώ, τὴν</p>
<p>Λεωτυχίδου μὲν θυγατέρα, Ἀρχιδάμου δὲ γυναῖκα, Ἄγιδος δὲ μητέρα, οἳ πάντες βασιλῆς γεγόνασιν, θαυμάσαι ἂν καὶ ταύτην εἰς τὰ παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντα ἀποβλέψασαν, εἰ σὺ ἐν νῷ ἔχεις τῷ ὑεῖ αὐτῆς διαγωνίζεσθαι οὕτω κακῶς ἠγμένος. καίτοι οὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ εἶναι, εἰ αἱ τῶν πολεμίων γυναῖκες βέλτιον περὶ ἡμῶν διανοοῦνται, οἵους χρὴ ὄντας σφίσιν ἐπιχειρεῖν, ἢ ἡμεῖς περὶ ἡμῶν αὐτῶν; ἀλλ', ὦ μακάριε, πειθόμενος ἐμοί τε καὶ τῷ ἐν Δελφοῖς γράμματι, γνῶθι</p>
<p>σαυτόν, ὅτι οὗτοι ἡμῖν εἰσιν ἀντίπαλοι, ἀλλ' οὐχ οὓς σὺ οἴει: ὧν ἄλλῳ μὲν οὐδ' ἂν ἑνὶ περιγενοίμεθα, εἰ μή περ ἐπιμελείᾳ γε ἂν καὶ τέχνῃ. ὧν σὺ εἰ ἀπολειφθήσῃ, καὶ τοῦ ὀνομαστὸς γενέσθαι ἀπολειφθήσῃ ἐν Ἕλλησί τε καὶ βαρβάροις, οὗ μοι δοκεῖς ἐρᾶν ὡς οὐδεὶς ἄλλος ἄλλου.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τίνα οὖν χρὴ τὴν ἐπιμέλειαν, ὦ Σώκρατες, ποιεῖσθαι; ἔχεις ἐξηγήσασθαι; παντὸς γὰρ μᾶλλον ἔοικας ἀληθῆ εἰρηκότι.
<br><b>Σωκράτης:</b> ναί: ἀλλὰ γὰρ κοινὴ βουλὴ ᾧτινι τρόπῳ ἂν ὅτι</p>
<p>βέλτιστοι γενοίμεθα. ἐγὼ γάρ τοι οὐ περὶ μὲν σοῦ λέγω ὡς χρὴ παιδευθῆναι, περὶ ἐμοῦ δὲ οὔ: οὐ γὰρ ἔσθ' ὅτῳ σου διαφέρω πλήν γ' ἑνί.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τίνι;
<br><b>Σωκράτης:</b> ὁ ἐπίτροπος ὁ ἐμὸς βελτίων ἐστὶ καὶ σοφώτερος ἢ Περικλῆς ὁ σός.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τίς οὗτος, ὦ Σώκρατες;
<br><b>Σωκράτης:</b> θεός, ὦ Ἀλκιβιάδη, ὅσπερ σοί με οὐκ εἴα πρὸ τῆσδε τῆς ἡμέρας διαλεχθῆναι: ᾧ καὶ πιστεύων λέγω ὅτι ἡ ἐπιφάνεια δι' οὐδενὸς ἄλλου σοι ἔσται ἢ δι' ἐμοῦ.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> παίζεις, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἴσως: λέγω μέντοι ἀληθῆ, ὅτι ἐπιμελείας δεόμεθα, μᾶλλον μὲν πάντες ἄνθρωποι, ἀτὰρ νώ γε καὶ μάλα σφόδρα.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὅτι μὲν ἐγώ, οὐ ψεύδῃ.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδὲ μὴν ὅτι γε ἐγώ.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί οὖν ἂν ποιοῖμεν;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκ ἀπορρητέον οὐδὲ μαλθακιστέον, ὦ ἑταῖρε.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔτοι δὴ πρέπει γ', ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐ γάρ, ἀλλὰ σκεπτέον κοινῇ. καί μοι λέγε:</p>
<p>φαμὲν γὰρ δὴ ὡς ἄριστοι βούλεσθαι γενέσθαι. ἦ γάρ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τίνα ἀρετήν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> δῆλον ὅτι ἥνπερ οἱ ἄνδρες οἱ ἀγαθοί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οἱ τί ἀγαθοί;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> δῆλον ὅτι οἱ πράττειν τὰ πράγματα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ποῖα; ἆρα τὰ ἱππικά;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> παρὰ τοὺς ἱππικοὺς γὰρ ἂν ᾖμεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ τὰ ναυτικὰ λέγεις;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔ.
<br><b>Σωκράτης:</b> παρὰ τοὺς ναυτικοὺς γὰρ ἂν ᾖμεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ ποῖα; ἃ τίνες πράττουσιν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἅπερ Ἀθηναίων οἱ καλοὶ κἀγαθοί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> καλοὺς δὲ κἀγαθοὺς λέγεις τοὺς φρονίμους ἢ τοὺς ἄφρονας;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τοὺς φρονίμους.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ὃ ἕκαστος φρόνιμος, τοῦτ' ἀγαθός;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὃ δὲ ἄφρων, πονηρός;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν ὁ σκυτοτόμος φρόνιμος εἰς ὑποδημάτων ἐργασίαν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀγαθὸς ἄρ' εἰς αὐτά;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀγαθός.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δ'; εἰς ἱματίων ἐργασίαν οὐκ ἄφρων ὁ σκυτοτόμος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> κακὸς ἄρα εἰς τοῦτο;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὁ αὐτὸς ἄρα τούτῳ γε τῷ λόγῳ κακός τε καὶ ἀγαθός.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φαίνεται.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἦ οὖν λέγεις τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας εἶναι καὶ κακούς;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ τίνας ποτὲ τοὺς ἀγαθοὺς λέγεις;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τοὺς δυναμένους ἔγωγε ἄρχειν ἐν τῇ πόλει.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐ δήπου ἵππων γε;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ' ἀνθρώπων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρα καμνόντων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔ.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ πλεόντων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔ φημι.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ θεριζόντων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔ.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ' οὐδὲν ποιούντων ἤ τι ποιούντων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ποιούντων λέγω.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί; πειρῶ καὶ ἐμοὶ δηλῶσαι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκοῦν τῶν καὶ συμβαλλόντων ἑαυτοῖς καὶ χρωμένων ἀλλήλοις, ὥσπερ ἡμεῖς ζῶμεν ἐν ταῖς πόλεσιν.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ἀνθρώπων λέγεις ἄρχειν ἀνθρώποις χρωμένων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρα κελευστῶν χρωμένων ἐρέταις;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> κυβερνητικὴ γὰρ αὕτη γε ἀρετή;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ' ἀνθρώπων λέγεις ἄρχειν αὐλητῶν, ἀνθρώποις</p>
<p>ἡγουμένων ᾠδῆς καὶ χρωμένων χορευταῖς;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> χοροδιδασκαλικὴ γὰρ αὕτη γ' αὖ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ τί ποτε λέγεις χρωμένων ἀνθρώπων ἀνθρώποις οἷόν τ' εἶναι ἄρχειν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> κοινωνούντων ἔγωγε λέγω πολιτείας καὶ συμβαλλόντων πρὸς ἀλλήλους, τούτων ἄρχειν τῶν ἐν τῇ πόλει.
<br><b>Σωκράτης:</b> τίς οὖν αὕτη ἡ τέχνη; ὥσπερ ἂν εἴ σε ἐροίμην πάλιν τὰ νυνδή, κοινωνούντων ναυτιλίας ἐπίστασθαι ἄρχειν τίς ποιεῖ τέχνη;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> κυβερνητική.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> κοινωνούντων δ' ᾠδῆς, ὡς νυνδὴ ἐλέγετο, τις ἐπιστήμη ποιεῖ ἄρχειν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἥνπερ σὺ ἄρτι ἔλεγες, ἡ χοροδιδασκαλία.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; πολιτείας κοινωνούντων τίνα καλεῖς ἐπιστήμην;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εὐβουλίαν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; μῶν ἀβουλία δοκεῖ εἶναι ἡ τῶν κυβερνητῶν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ' εὐβουλία;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε δοκεῖ, εἴς γε τὸ σῴζεσθαι πλέοντας.
<br><b>Σωκράτης:</b> καλῶς λέγεις. τί δέ; ἣν σὺ λέγεις εὐβουλίαν, εἰς τί ἐστιν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἰς τὸ ἄμεινον τὴν πόλιν διοικεῖν καὶ σῴζεσθαι.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἄμεινον δὲ διοικεῖται καὶ σῴζεται τίνος παραγιγνομένου ἢ ἀπογιγνομένου; ὥσπερ ἂν εἰ σύ με ἔροιο: “ἄμεινον διοικεῖται σῶμα καὶ σῴζεται τίνος παραγιγνομένου ἢ ἀπογιγνομένου;” εἴποιμ' ἂν ὅτι ὑγιείας μὲν παραγιγνομένης, νόσου δὲ ἀπογιγνομένης. οὐ καὶ σὺ οἴει οὕτως;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ εἴ μ' αὖ ἔροιο: “τίνος δὲ παραγιγνομένου ἄμεινον ὄμματα;” ὡσαύτως εἴποιμ' ἂν ὅτι ὄψεως μὲν παραγιγνομένης, τυφλότητος δὲ ἀπογιγνομένης. καὶ ὦτα δὲ κωφότητος μὲν ἀπογιγνομένης, ἀκοῆς δὲ ἐγγιγνομένης βελτίω τε γίγνεται καὶ ἄμεινον θεραπεύεται.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὀρθῶς.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δὲ δή; πόλις τίνος παραγιγνομένου καὶ ἀπογιγνομένου βελτίων τε γίγνεται καὶ ἄμεινον θεραπεύεται καὶ διοικεῖται;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ὅταν φιλία μὲν αὐτοῖς γίγνηται πρὸς ἀλλήλους, τὸ μισεῖν δὲ καὶ στασιάζειν ἀπογίγνηται.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν φιλίαν λέγεις ὁμόνοιαν ἢ διχόνοιαν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὁμόνοιαν.
<br><b>Σωκράτης:</b> διὰ τίν' οὖν τέχνην ὁμονοοῦσιν αἱ πόλεις περὶ ἀριθμούς;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> διὰ τὴν ἀριθμητικήν.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δὲ οἱ ἰδιῶται; οὐ διὰ τὴν αὐτήν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ αὐτὸς αὑτῷ ἕκαστος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> διὰ τίνα δὲ τέχνην ἕκαστος αὐτὸς αὑτῷ ὁμονοεῖ</p>
<p>περὶ σπιθαμῆς καὶ πήχεος ὁπότερον μεῖζον; οὐ διὰ τὴν μετρητικήν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί μήν;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ οἱ ἰδιῶται ἀλλήλοις καὶ αἱ πόλεις;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; περὶ σταθμοῦ οὐχ ὡσαύτως;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φημί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἣν δὲ δὴ σὺ λέγεις ὁμόνοιαν, τίς ἐστι καὶ περὶ τοῦ, καὶ τίς αὐτὴν τέχνη παρασκευάζει; καὶ ἆρα ἥπερ πόλει, αὑτὴ καὶ ἰδιώτῃ, αὐτῷ τε πρὸς αὑτὸν καὶ πρὸς ἄλλον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> εἰκός γέ τοι.
<br><b>Σωκράτης:</b> τίς οὖν ἔστι; μὴ κάμῃς ἀποκρινόμενος, ἀλλὰ</p>
<p>προθυμοῦ εἰπεῖν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐγὼ μὲν οἶμαι φιλίαν τε λέγειν καὶ ὁμόνοιαν, ἥνπερ πατήρ τε ὑὸν φιλῶν ὁμονοεῖ καὶ μήτηρ, καὶ ἀδελφὸς ἀδελφῷ καὶ γυνὴ ἀνδρί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οἴει ἂν οὖν, ὦ Ἀλκιβιάδη, ἄνδρα γυναικὶ περὶ ταλασιουργίας δύνασθαι ὁμονοεῖν, τὸν μὴ ἐπιστάμενον τῇ ἐπισταμένῃ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδέ γε δεῖ οὐδέν: γυναικεῖον γὰρ τοῦτό γε μάθημα.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; γυνὴ ἀνδρὶ περὶ ὁπλιτικῆς δύναιτ' ἂν ὁμονοεῖν μὴ μαθοῦσα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀνδρεῖον γὰρ τοῦτό γε ἴσως αὖ φαίης ἂν εἶναι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔγωγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔστιν ἄρα τὰ μὲν γυναικεῖα, τὰ δὲ ἀνδρεῖα μαθήματα κατὰ τὸν σὸν λόγον.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς δ' οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκ ἄρα ἔν γε τούτοις ἐστὶν ὁμόνοια γυναιξὶ πρὸς ἄνδρας.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔ.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδ' ἄρα φιλία, εἴπερ ἡ φιλία ὁμόνοια ἦν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ φαίνεται.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἧι ἄρα αἱ γυναῖκες τὰ αὑτῶν πράττουσιν, οὐ φιλοῦνται ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἔοικεν.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδ' ἄρα οἱ ἄνδρες ὑπὸ τῶν γυναικῶν ᾗ τὰ αὑτῶν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔ.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδ' εὖ ἄρα ταύτῃ οἰκοῦνται αἱ πόλεις, ὅταν τὰ αὑτῶν ἕκαστοι πράττωσιν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οἶμαι ἔγωγε, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> πῶς λέγεις, φιλίας μὴ παρούσης, ἧς ἔφαμεν ἐγγιγνομένης εὖ οἰκεῖσθαι τὰς πόλεις, ἄλλως δ' οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλά μοι δοκεῖ καὶ κατὰ τοῦτ' αὐτοῖς φιλία ἐγγίγνεσθαι, ὅτι τὰ αὑτῶν ἑκάτεροι πράττουσιν.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> οὐκ ἄρτι γε: νῦν δὲ πῶς αὖ λέγεις; ὁμονοίας μὴ ἐγγιγνομένης φιλία ἐγγίγνεται; ἢ οἷόν θ' ὁμόνοιαν ἐγγίγνεσθαι [περὶ τούτων] ὧν οἱ μὲν ἴσασι περὶ τούτων, οἱ δ' οὔ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀδύνατον.
<br><b>Σωκράτης:</b> δίκαια δὲ πράττουσιν ἢ ἄδικα, ὅταν τὰ αὑτῶν ἕκαστοι πράττωσιν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> δίκαια: πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> τὰ δίκαια οὖν πραττόντων ἐν τῇ πόλει τῶν πολιτῶν φιλία οὐκ ἐγγίγνεται πρὸς ἀλλήλους;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀνάγκη αὖ μοι δοκεῖ εἶναι, ὦ Σώκρατες.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> τίνα οὖν ποτε λέγεις τὴν φιλίαν ἢ ὁμόνοιαν περὶ ἧς δεῖ ἡμᾶς σοφούς τε εἶναι καὶ εὐβούλους, ἵνα ἀγαθοὶ ἄνδρες ὦμεν; οὐ γὰρ δύναμαι μαθεῖν οὔθ' ἥτις οὔτ' ἐν οἷστισιν: τοτὲ μὲν γὰρ ἐν τοῖς αὐτοῖς φαίνεται ἐνοῦσα, τοτὲ δ' οὔ, ὡς ἐκ τοῦ σοῦ λόγου.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀλλὰ μὰ τοὺς θεούς, ὦ Σώκρατες, οὐδ' αὐτὸς οἶδ' ὅτι λέγω, κινδυνεύω δὲ καὶ πάλαι λεληθέναι ἐμαυτὸν αἴσχιστα ἔχων.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ χρὴ θαρρεῖν. εἰ μὲν γὰρ αὐτὸ ᾔσθου πεπονθὼς</p>
<p>πεντηκονταετής, χαλεπὸν ἂν ἦν σοι ἐπιμεληθῆναι σαυτοῦ: νῦν δ' ἣν ἔχεις ἡλικίαν, αὕτη ἐστὶν ἐν ᾗ δεῖ αὐτὸ αἰσθέσθαι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί οὖν τὸν αἰσθανόμενον χρὴ ποιεῖν, ὦ Σώκρατες;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀποκρίνεσθαι τὰ ἐρωτώμενα, ὦ Ἀλκιβιάδη: καὶ ἐὰν τοῦτο ποιῇς, ἂν θεὸς θέλῃ, εἴ τι δεῖ καὶ τῇ ἐμῇ μαντείᾳ πιστεύειν, σύ τε κἀγὼ βέλτιον σχήσομεν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔσται ταῦτα ἕνεκά γε τοῦ ἐμὲ ἀποκρίνεσθαι.
<br><b>Σωκράτης:</b> φέρε δή, τί ἐστιν τὸ ἑαυτοῦ ἐπιμελεῖσθαι—μὴ πολλάκις</p>
<p>λάθωμεν οὐχ ἡμῶν αὐτῶν ἐπιμελούμενοι, οἰόμενοι δέ —καὶ πότ' ἄρα αὐτὸ ποιεῖ ἅνθρωπος; ἆρ' ὅταν τῶν αὑτοῦ ἐπιμελῆται, τότε καὶ αὑτοῦ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; ποδῶν ἅνθρωπος ποτε ἐπιμελεῖται; ἆρ' ὅταν ἐκείνων ἐπιμελῆται ἅ ἐστι τῶν ποδῶν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ μανθάνω.
<br><b>Σωκράτης:</b> καλεῖς δέ τι χειρός; οἷον δακτύλιον ἔστιν ὅτου ἂν ἄλλου τῶν τοῦ ἀνθρώπου φαίης ἢ δακτύλου;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ ποδὸς ὑπόδημα τὸν αὐτὸν τρόπον;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br class="bigBlank">
<
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ ἱμάτια καὶ στρώματα τοῦ ἄλλου σώματος ὁμοίως;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.>
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν ὅταν ὑποδημάτων ἐπιμελώμεθα, τότε ποδῶν ἐπιμελούμεθα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ πάνυ μανθάνω, ὦ Σώκρατες.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ, ὦ Ἀλκιβιάδη; ὀρθῶς ἐπιμελεῖσθαι καλεῖς τι ὁτουοῦν πράγματος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔγωγε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν ὅταν τίς τι βέλτιον ποιῇ, τότε ὀρθὴν λέγεις ἐπιμέλειαν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τίς οὖν τέχνη ὑποδήματα βελτίω ποιεῖ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> σκυτική.
<br><b>Σωκράτης:</b> σκυτικῇ ἄρα ὑποδημάτων ἐπιμελούμεθα;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἦ καὶ ποδὸς σκυτικῇ; ἢ ἐκείνῃ ᾗ πόδας βελτίους ποιοῦμεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐκείνῃ.
<br><b>Σωκράτης:</b> βελτίους δὲ πόδας οὐχ ᾗπερ καὶ τὸ ἄλλο σῶμα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> αὕτη δ' οὐ γυμναστική;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μάλιστα.
<br><b>Σωκράτης:</b> γυμναστικῇ μὲν ἄρα ποδὸς ἐπιμελούμεθα, σκυτικῇ δὲ τῶν τοῦ ποδός;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ γυμναστικῇ μὲν χειρῶν, δακτυλιογλυφίᾳ δὲ τῶν τῆς χειρός;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ γυμναστικῇ μὲν σώματος, ὑφαντικῇ δὲ καὶ ταῖς</p>
<p>ἄλλαις τῶν τοῦ σώματος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> παντάπασι μὲν οὖν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἄλλῃ μὲν ἄρα τέχνῃ αὐτοῦ ἑκάστου ἐπιμελούμεθα, ἄλλῃ δὲ τῶν αὐτοῦ.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φαίνεται.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκ ἄρα ὅταν τῶν σαυτοῦ ἐπιμελῇ, σαυτοῦ ἐπιμελῇ.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐδαμῶς.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐ γὰρ ἡ αὐτὴ τέχνη, ὡς ἔοικεν, ᾗ τις ἂν αὑτοῦ τε ἐπιμελοῖτο καὶ τῶν αὑτοῦ.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ φαίνεται.
<br><b>Σωκράτης:</b> φέρε δή, ποίᾳ ποτ' ἂν ἡμῶν αὐτῶν ἐπιμεληθείημεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἔχω λέγειν.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ τοσόνδε γε ὡμολόγηται, ὅτι οὐχ ᾗ ἂν τῶν ἡμετέρων καὶ ὁτιοῦν βέλτιον ποιοῖμεν, ἀλλ' ᾗ ἡμᾶς αὐτούς;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀληθῆ λέγεις.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἦ οὖν ἔγνωμεν ἄν ποτε τίς τέχνη ὑπόδημα βέλτιον ποιεῖ, μὴ εἰδότες ὑπόδημα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀδύνατον.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδέ γε τίς τέχνη δακτυλίους βελτίους ποιεῖ, ἀγνοοῦντες δακτύλιον.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀληθῆ.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί δέ; τίς τέχνη βελτίω ποιεῖ αὐτόν, ἆρ' ἄν ποτε γνοῖμεν ἀγνοοῦντες τί ποτ' ἐσμὲν αὐτοί;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀδύνατον.
<br><b>Σωκράτης:</b> πότερον οὖν δὴ ῥᾴδιον τυγχάνει τὸ γνῶναι ἑαυτόν, καί τις ἦν φαῦλος ὁ τοῦτο ἀναθεὶς εἰς τὸν ἐν Πυθοῖ νεών, ἢ χαλεπόν τι καὶ οὐχὶ παντός;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἐμοὶ μέν, ὦ Σώκρατες, πολλάκις μὲν ἔδοξε παντὸς εἶναι, πολλάκις δὲ παγχάλεπον.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ', ὦ Ἀλκιβιάδη, εἴτε ῥᾴδιον εἴτε μή ἐστιν, ὅμως γε ἡμῖν ὧδ' ἔχει: γνόντες μὲν αὐτὸ τάχ' ἂν γνοῖμεν τὴν ἐπιμέλειαν ἡμῶν αὐτῶν, ἀγνοοῦντες δὲ οὐκ ἄν ποτε.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔστι ταῦτα.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> φέρε δή, τίν' ἂν τρόπον εὑρεθείη αὐτὸ ταὐτό; οὕτω μὲν γὰρ ἂν τάχ' εὕροιμεν τί ποτ' ἐσμὲν αὐτοί, τούτου δ' ἔτι ὄντες ἐν ἀγνοίᾳ ἀδύνατοί που.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὀρθῶς λέγεις.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔχε οὖν πρὸς Διός. τῷ διαλέγῃ σὺ νῦν; ἄλλο τι ἢ ἐμοί;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ ἐγὼ σοί;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> Σωκράτης ἄρ' ἐστὶν ὁ διαλεγόμενος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> Ἀλκιβιάδης δ' ὁ ἀκούων;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν λόγῳ διαλέγεται ὁ Σωκράτης;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί μήν;
<br><b>Σωκράτης:</b> τὸ δὲ διαλέγεσθαι καὶ τὸ λόγῳ χρῆσθαι ταὐτόν που καλεῖς.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὁ δὲ χρώμενος καὶ ᾧ χρῆται οὐκ ἄλλο;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς λέγεις;
<br><b>Σωκράτης:</b> ὥσπερ σκυτοτόμος τέμνει που τομεῖ καὶ σμίλῃ καὶ ἄλλοις ὀργάνοις.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ἄλλο μὲν ὁ τέμνων καὶ χρώμενος, ἄλλο δὲ οἷς τέμνων χρῆται;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πῶς γὰρ οὔ;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν οὕτως καὶ οἷς ὁ κιθαριστὴς κιθαρίζει καὶ αὐτὸς ὁ κιθαριστὴς ἄλλο ἂν εἴη;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> τοῦτο τοίνυν ἀρτίως ἠρώτων, εἰ ὁ χρώμενος καὶ ᾧ χρῆται ἀεὶ δοκεῖ ἕτερον εἶναι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί οὖν φῶμεν τὸν σκυτοτόμον; τέμνειν ὀργάνοις μόνον ἢ καὶ χερσίν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> καὶ χερσίν.
<br><b>Σωκράτης:</b> χρῆται ἄρα καὶ ταύταις;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἦ καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς χρώμενος σκυτοτομεῖ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> τὸν δὲ χρώμενον καὶ οἷς χρῆται ἕτερα ὁμολογοῦμεν;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἕτερον ἄρα σκυτοτόμος καὶ κιθαριστὴς χειρῶν καὶ</p>
<p>ὀφθαλμῶν οἷς ἐργάζονται;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> φαίνεται.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καὶ παντὶ τῷ σώματι χρῆται ἅνθρωπος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ γε.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἕτερον δ' ἦν τό τε χρώμενον καὶ ᾧ χρῆται;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἕτερον ἄρα ἅνθρωπός ἐστι τοῦ σώματος τοῦ ἑαυτοῦ;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔοικεν.
<br><b>Σωκράτης:</b> τί ποτ' οὖν ὁ ἄνθρωπος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἔχω λέγειν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔχεις μὲν οὖν, ὅτι γε τὸ τῷ σώματι χρώμενον.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἦ οὖν ἄλλο τι χρῆται αὐτῷ ἢ ψυχή;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἄλλο.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν ἄρχουσα;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> καὶ μὴν τόδε γ' οἶμαι οὐδένα ἂν ἄλλως οἰηθῆναι.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τὸ ποῖον;
<br><b>Σωκράτης:</b> μὴ οὐ τριῶν ἕν γέ τι εἶναι τὸν ἄνθρωπον.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τίνων;
<br><b>Σωκράτης:</b> ψυχὴν ἢ σῶμα ἢ συναμφότερον, τὸ ὅλον τοῦτο.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί μήν;
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλὰ μὴν αὐτό γε τὸ τοῦ σώματος ἄρχον ὡμολογήσαμεν ἄνθρωπον εἶναι;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὡμολογήσαμεν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἆρ' οὖν σῶμα αὐτὸ αὑτοῦ ἄρχει;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐδαμῶς.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἄρχεσθαι γὰρ αὐτὸ εἴπομεν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ναί.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκ ἂν δὴ τοῦτό γε εἴη ὃ ζητοῦμεν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἔοικεν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἀλλ' ἄρα τὸ συναμφότερον τοῦ σώματος ἄρχει, καὶ ἔστι δὴ τοῦτο ἄνθρωπος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἴσως δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> πάντων γε ἥκιστα: μὴ γὰρ συνάρχοντος τοῦ ἑτέρου οὐδεμία που μηχανὴ τὸ συναμφότερον ἄρχειν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ὀρθῶς.</p>
<p><b>Σωκράτης:</b> ἐπειδὴ δ' οὔτε σῶμα οὔτε τὸ συναμφότερόν ἐστιν ἄνθρωπος, λείπεται οἶμαι ἢ μηδὲν αὔτ' εἶναι, ἢ εἴπερ τί ἐστι, μηδὲν ἄλλο τὸν ἄνθρωπον συμβαίνειν ἢ ψυχήν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> κομιδῇ μὲν οὖν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ἔτι οὖν τι σαφέστερον δεῖ ἀποδειχθῆναί σοι ὅτι ἡ ψυχή ἐστιν ἄνθρωπος;
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> μὰ Δία, ἀλλ' ἱκανῶς μοι δοκεῖ ἔχειν.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἰ δέ γε μὴ ἀκριβῶς ἀλλὰ καὶ μετρίως, ἐξαρκεῖ ἡμῖν: ἀκριβῶς μὲν γὰρ τότε εἰσόμεθα, ὅταν εὕρωμεν ὃ νυνδὴ</p>
<p>παρήλθομεν διὰ τὸ πολλῆς εἶναι σκέψεως.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> τί τοῦτο;
<br><b>Σωκράτης:</b> ὃ ἄρτι οὕτω πως ἐρρήθη, ὅτι πρῶτον σκεπτέον εἴη αὐτὸ τὸ αὐτό: νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ αὐτοῦ αὐτὸ ἕκαστον ἐσκέμμεθα ὅτι ἐστί. καὶ ἴσως ἐξαρκέσει: οὐ γάρ που κυριώτερόν γε οὐδὲν ἂν ἡμῶν αὐτῶν φήσαιμεν ἢ τὴν ψυχήν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐ δῆτα.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν καλῶς ἔχει οὕτω νομίζειν, ἐμὲ καὶ σὲ προσομιλεῖν ἀλλήλοις τοῖς λόγοις χρωμένους τῇ ψυχῇ πρὸς τὴν ψυχήν;</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ μὲν οὖν.
<br><b>Σωκράτης:</b> τοῦτ' ἄρα ἦν ὃ καὶ ὀλίγῳ ἔμπροσθεν εἴπομεν, ὅτι Σωκράτης Ἀλκιβιάδῃ διαλέγεται λόγῳ χρώμενος, οὐ πρὸς τὸ σὸν πρόσωπον, ὡς ἔοικεν, ἀλλὰ πρὸς τὸν Ἀλκιβιάδην ποιούμενος τοὺς λόγους: τοῦτο δέ ἐστιν ἡ ψυχή.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔμοιγε δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> ψυχὴν ἄρα ἡμᾶς κελεύει γνωρίσαι ὁ ἐπιτάττων γνῶναι ἑαυτόν.</p>
<p><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἔοικεν.
<br><b>Σωκράτης:</b> ὅστις ἄρα τῶν τοῦ σώματός τι γιγνώσκει, τὰ αὑτοῦ ἀλλ' οὐχ αὑτὸν ἔγνωκεν.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὕτως.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐδεὶς ἄρα τῶν ἰατρῶν ἑαυτὸν γιγνώσκει, καθ' ὅσον ἰατρός, οὐδὲ τῶν παιδοτριβῶν, καθ' ὅσον παιδοτρίβης.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὐκ ἔοικεν.
<br><b>Σωκράτης:</b> πολλοῦ ἄρα δέουσιν οἱ γεωργοὶ καὶ οἱ ἄλλοι δημιουργοὶ γιγνώσκειν ἑαυτούς. οὐδὲ γὰρ τὰ ἑαυτῶν οὗτοί γε, ὡς ἔοικεν, ἀλλ' ἔτι πορρωτέρω τῶν ἑαυτῶν κατά γε τὰς</p>
<p>τέχνας ἃς ἔχουσιν: τὰ γὰρ τοῦ σώματος γιγνώσκουσιν, οἷς τοῦτο θεραπεύεται.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> ἀληθῆ λέγεις.
<br><b>Σωκράτης:</b> εἰ ἄρα σωφροσύνη ἐστὶ τὸ ἑαυτὸν γιγνώσκειν, οὐδεὶς τούτων σώφρων κατὰ τὴν τέχνην.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> οὔ μοι δοκεῖ.
<br><b>Σωκράτης:</b> διὰ ταῦτα δὴ καὶ βάναυσοι αὗται αἱ τέχναι δοκοῦσιν εἶναι καὶ οὐκ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ μαθήματα.
<br><b>Ἀλκιβιάδης:</b> πάνυ μὲν οὖν.
<br><b>Σωκράτης:</b> οὐκοῦν πάλιν ὅστις αὖ σῶμα θεραπεύει, τὰ ἑαυτοῦ ἀλλ' οὐχ αὑτὸν θεραπεύει;